Ο Πρόδρομος Ιωάννης είχε απόλυτη συναίσθηση του έργου που του ανάθεσε ο Θεός

 

Τους δύο τελευταίους αιώνες προ Χριστού, οι Ιουδαίοι περίμεναν με έντονο ενδιαφέρον τον ερχομό του Μεσσία. Είχαν συγκεντρώσει τις προφητείες που μιλούσαν γι’ αυτό το γεγονός, οι οποίες αποτελούσαν και το πιο προσφιλές θέμα στις συζητήσεις τους. Μεταξύ των άλλων, υπήρχε η φήμη ότι θα προηγηθεί του Μεσσία η εμφάνιση του προφήτη Ηλία, ο οποίος δεν είχε πεθάνει αλλά είχε αναληφθεί στους ουρανούς, σύμφωνα με τα κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης. Για το λόγο αυτό έκαναν και σχετική ερώτηση στον Χριστό οι μαθητές του, οπότε εκείνος τους εξήγησε ότι οι προφητείες εννοούσαν τον Βαπτιστή Ιωάννη που επρόκειτο να έρθει, έχοντας την αγιότητα και το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος που χαρακτήριζαν και τον προφήτη Ηλία.

Ίσως εδώ είναι μια ευκαιρία να προβληματιστούμε λίγο. Δεν είναι καθόλου εύκολο να ερμηνεύουμε τις διάφορες προφητείες. Ασκούν βεβαία κάποια μυστική γοητεία, ακριβώς επειδή αναφέρονται στο μέλλον και μας προκαλούν να το εξιχνιάσουμε. Βλέπουμε όμως μέσα από τα ιερά κείμενα, ότι οι πραγματικές προφητείες ερμηνεύονται μόνο μετά την εκπλήρωσή τους. Έτσι είναι επικίνδυνο το να προσπαθούμε να εξηγήσουμε και αναλύσουμε τις προφητείες που αναφέρονται στην εποχή μας, γιατί υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο της πλάνης.

Αλλά ας έλθουμε στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα.

Όλοι οι ευαγγελιστές στην αρχή του Ευαγγελίου τους μιλούν για το πρόσωπο του Ιωάννη και τον χαρακτηρίζουν μάλιστα σαν Πρόδρομο του Χριστού. Ιδιαίτερα ο ευαγγελιστής Μάρκος, όπως ακούσαμε στο Ευαγγέλιο που πριν από λίγο διαβάσαμε, ξεκινάει το κείμενό του με τα λόγια: «Ἀρχὴ τοῦ εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ τοῦ Θεοῦ». Είναι ξεκάθαρο ότι από την αρχή δηλώνεται πως ο Χριστός είναι ταυτόχρονα και Θεός και άνθρωπος. Τα ονόματα Ιησούς Χριστός δηλώνουν την ανθρώπινη φύση του Χριστού και το Υιός Θεού δηλώνει την Θεϊκή του φύση. Και συνεχίζει: « Ὡς γέγραπται ἐν τοῖς προφήταις, ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου· φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ…». Μας λέει λοιπόν ότι η δημόσια παρουσία του Χριστού, σύμφωνα με τα γραπτά των προφητών, άρχισε με την δράση του Προδρόμου, ο οποίος προετοίμασε τους ανθρώπους για τον ερχομό του.

Ο Πρόδρομος Ιωάννης φέρει πολλά χαρακτηριστικά των αρχαίων μεγάλων προφητών, στην ενδυμασία του, στην διατροφή του, στην άσκησή του και κυρίως στο κήρυγμά του, που διδάσκει όπως και εκείνοι, τη μετάνοια. Κύριο θέμα της διδασκαλίας όλων των προφητών ήταν ότι τα κακά που παρουσιάζονταν στις διάφορες εποχές, είναι αποτέλεσμα της απομάκρυνσης από το Θεό, και η μόνη λύση είναι η επιστροφή των ανθρώπων κοντά του.

Ο απλός λαός αγαπούσε τον Ιωάννη και έτρεχαν από όλα τα μέρη της Ιουδαίας να τον ακούσουν και να συμμορφωθούν με τα λεγόμενά του. Τους βάπτιζε στον ποταμό Ιορδάνη και τους έλεγε ότι, όπως φροντίζουμε να είναι καθαρό το σώμα μας, έτσι με την μετάνοια να φροντίσουμε να καθαρίσουμε και την ψυχή μας. Γνώριζε ότι ο πραγματικός καθαρισμός από την αμαρτία γίνεται με το πολύτιμο αίμα του Χριστού που θα χύνονταν επάνω στο Σταυρό. Γι’ αυτό έλεγε, εγώ σας πλένω με νερό, αυτός που έρχεται μετά από μένα είναι πολύ σπουδαίος, εγώ δεν είμαι τίποτα μπροστά του, αυτός θα σας καθαρίσει με Άγιο Πνεύμα και με φωτιά. Αναφέρονταν έτσι στο πραγματικό νόημα του μυστηρίου του χριστιανικού βαπτίσματος. Οι απόστολοι βαπτίστηκαν με την φωτιά του Αγίου Πνεύματος κατά την ημέρα της Πεντηκοστής. Και εμείς όταν βαπτιζόμαστε, πεθαίνουμε μέσα στο νερό της βάπτισης σαν άνθρωποι μακριά από το Θεό, και γεννιόμαστε καινούργιοι άνθρωποι σε μια νέα ζωή. Αυτή τη νέα ζωή τη διατηρούμε όταν πιστεύουμε στον Χριστό, προσπαθούμε να τηρούμε τις εντολές του και κυρίως όταν συμμετέχουμε συνειδητά στα μυστήρια της Εκκλησίας μας.

Ο Πρόδρομος Ιωάννης είχε απόλυτη συναίσθηση του έργου που του ανάθεσε ο Θεός. Κατανοούσε τις διάφορες πτυχές της ανθρώπινης ψυχής, όπως και τα κοινωνικά δρώμενα της εποχής του και ανάπαυε με το λόγο του, τους ανθρώπους που τον πλησίαζαν. Η αγάπη και η αφοσίωση που του έδειχναν, δεν επηρέασαν την χριστομίμητη ταπείνωσή του και τον τρόπο ζωής του. Ο μοναδικός του στόχος ήταν να κηρύξει τον Χριστό. Αφού αξιώθηκε να βαπτίσει και τον Κύριο της δόξης, σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού, έλεγε μετά από αυτό ότι εγώ τώρα πρέπει να αποσυρθώ, για να προβληθεί ο Χριστός και πολύ σύντομα τελείωσε την επίγεια ζωή του με μαρτυρικό θάνατο. Με τις πρεσβείες του ας μας ελεήσει ο Θεός. Αμήν.

https://myorthodoxsite.blogspot.com/