Α´ Χαιρετισμοί στην Παναγία

 

Οι Α´ Χαιρετισμοί στην Παναγία διαβάζονται στην Εκκλησία κατά την πρώτη εβδομάδα των νηστειών της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

Ἄγγελος πρωτοστάτης, οὐρανόθεν ἐπέμφθη, εἰπεῖν τή Θεοτόκω τῷ Χαῖρε. (τρίς) καί σύν τή ἀσωμάτω φωνή, σωματούμενον σέ θεωρῶν Κύριε, ἐξίστατο καί ἵστατο, κραυγάζων πρός αὐτήν τοιαῦτα.

Χαῖρε, δί’ ἤς ἡ χαρά ἐκλάμψει. Χαῖρε δί’ ἤς ἡ ἄρα ἐκλέιψει.
Χαῖρε, τοῦ πεσόντος Ἀδάμ ἡ ἀνάκλησις, χαῖρε, τῶν δακρύων τῆς Εὕας ἡ λύτρωσις.
Χαῖρε, ὕψος δυσανάβατον ἀνθρωπίνοις λογισμοῖς. Χαῖρε, βάθος δυσθεώρητον καί ἀγγέλοις ὀφθαλμοῖς.
Χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις Βασιλέως καθέδρα, χαῖρε ὅτι βαστάζεις τόν βαστάζοντα πάντα.
Χαῖρε, ἀστήρ ἐμφαίνων τόν Ἥλιον. Χαῖρε, γαστήρ ἐνθέου σαρκώσεως.
Χαῖρε, δί’ ἤς νεουργεῖται ἡ κτίσις. Χαῖρε, δί’ ἤς βρεφουργεῖται ὁ Κτίστης.

Χαῖρε Νύμφη ἀνύμφευτε.

Βλέπουσα ἡ Ἁγία, ἑαυτήν ἐν ἁγνεία, φησί τῷ Γαβριήλ θαρσαλέως. Τό παράδοξόν σου τῆς φωνῆς, δυσπαράδεκτόν μου τή ψυχή φαίνεται. Ἀσπόρου γάρ συλλήψεως τήν κύησιν πῶς λέγεις; κράζων.

Ἀλληλούϊα

Γνῶσιν ἄγνωστον γνῶναι, ἡ Παρθένος ζητοῦσα, ἐβόησε πρός τόν λειτουργοῦντα. Ἐκ λαγόνων ἁγνῶν Υἱόν, πῶς ἐστι τεχθῆναι δυνατόν; λέξον μοί. Πρός ἤν ἐκεῖνος ἔφησεν ἐν φόβω, πλήν κραυγάζων οὕτω.

Χαῖρε, βουλῆς ἀπορρήτου μύστις. Χαῖρε, σιγῆς δεομένων πίστις.
Χαῖρε, τῶν θαυμάτων Χριστοῦ τό προοίμιον. Χαῖρε, τῶν δογμάτων αὐτοῦ τό κεφάλαιο.
Χαῖρε, κλίμαξ ἐπουράνιε, δί’ ἤς κατέβη ὁ Θεός. Χαῖρε, γέφυρα μετάγουσα τούς ἐκ γής πρός οὐρανόν.
Χαῖρε, τό τῶν Ἀγγέλων πολυθρύλητον θαῦμα. Χαῖρε, τό τῶν δαιμόνων πολυθρήνητον τραῦμα.
Χαῖρε, τό Φῶς ἀρρήτως γεννήσας. Χαῖρε, τό πῶς μηδένα διδάξασα.
Χαῖρε, σοφῶν ὑπερβαίνουσα γνῶσιν. Χαῖρε, πιστῶν καταυγάζουσα φρένας.

Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

Δύναμις τοῦ Ὑψίστου, ἐπεσκίασε τότε, πρός σύλληψιν τή Ἀπειρογάμω. Καί τήν εὔκαρπον ταύτης νηδύν, ὡς ἀγρόν ὑπέδειξεν ἠδύν ἄπασι, τοῖς θέλουσι θερίζειν σωτηρίαν, ἐν τῷ ψάλλειν οὕτως.

Ἀλληλούϊα

Ἔχουσα θεοδόχον, ἡ Παρθένος τήν μήτραν, ἀνέδραμε πρός τήν Ἐλισάβετ. Τό δέ βρέφος ἐκείνης εὐθύς, ἐπιγνόν τόν ταύτης ἀσπασμόν, ἔχαιρε. Καί ἄλμασιν ὡς ἄσμασιν, ἐβόα πρός τήν Θεοτόκον.

Χαῖρε, βλαστοῦ ἀμαράντου κλῆμα. Χαῖρε, καρποῦ ἀκηράτου κτῆμα.
Χαῖρε, γεωργόν γεωργοῦσα φιλάνθρωπον. Χαῖρε, φυτουργόν τῆς ζωῆς ἠμῶν φύουσα.
Χαῖρε, ἄρουρα βλαστάνουσα εὐφορίαν οἰκτιρμῶν, χαῖρε, τράπεζα βαστάζουσα εὐθηνίαν ἱλασμῶν.
Χαῖρε, ὅτι λειμώνα τῆς τρυφῆς ἀναθάλλεις. Χαῖρε, ὅτι λιμένα τῶν ψυχῶν ἑτοιμάζεις.
Χαῖρε, δεκτόν πρεσβείας θυμίαμα. Χαῖρε, παντός του κόσμου ἐξίλασμα.
Χαῖρε, Θεοῦ πρός θνητοῦ εὐδοκία. Χαῖρε, θνητῶν πρός Θεόν παρρησία.

Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

Ζάλην ἔνδοθεν ἔχων, λογισμῶν ἀμφιβόλων, ὁ σώφρων Ἰωσήφ ἐταράχθη, πρός τήν ἄγαμον σέ θεωρῶν, καί κλεψίγαμον ὑπονοῶν ΄Ἄμεμπτε. Μαθῶν δέ σού τήν σύλληψιν ἐκ Πνεύματος Ἁγίου, ἔφη.

Ἀλληλούϊα

https://proseuxi.gr/