Άγιος της Χριστιανικής Εκκλησίας, η μνήμη του οποίου τιμάται στις 15 Μαΐου ως Όσιος Βάρβαρος ο Μυροβλήτης και στις 23 Ιουνίου ως Όσιος Βάρβαρος ο Πενταπολίτης. Τις δύο αυτές ημέρες, κατά τις οποίες τιμάται η μνήμη του, εορτάζουν όσοι φέρουν το όνομα Βάρβαρος.

Ο Βάρβαρος ανήκε σε μία ληστρική ομάδα Σαρακηνών, η οποία επέδραμε στη νότια Ήπειρο και την Αιτωλία, επί των ημερών του Βυζαντινού αυτοκράτορα Μιχαήλ Τραυλού (820-829), σύμφωνα με τους συναξαριστές. Σε κάποια σύγκρουση, οι σύντροφοί του σκοτώθηκαν και από τότε ο Βάρβαρος συνέχισε το ληστρικό έργο μόνος του. Κάποια ημέρα, μπήκε σε μία εκκλησία που ήταν αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο, κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, και ω του θαύματος πέταξε τα ληστρικά όπλα του, κατηχήθηκε και βαπτίστηκε χριστιανός. Στη συνέχεια ασκήτευσε στην περιοχή του Ξηρομέρου, αλλά μία νύχτα ένας γεωργός τον πέρασε για θηρίο και τον σκότωσε. Ο τάφος του ανέδιδε μύρο, γι’ αυτό ο Όσιος Βάρβαρος ονομάστηκε Μυροβλήτης.

Στον Όσιο Βάρβαρο πιστώνονται και πολλά θαύματα. Ένα από αυτά συνέβη, σύμφωνα την παράδοση, το 1571, όταν ένας Ενετός στρατιωτικός, ονόματι Σκλαβούνος, που είχε λάβει μέρος στη ναυμαχία της Ναυπάκτου, ασθένησε ξαφνικά από θανατηφόρα ασθένεια. Ο ασθενής είδε τον Όσιο σε όραμα, ο οποίος τον κάλεσε να προσκυνήσει τον τάφο του, για να θεραπευθεί. Πράγματι, όταν έφθασε στον τάφο του Οσίου, προσκύνησε με ευλάβεια κι έγινε καλά. Θέλοντας να τιμήσει τον άγιο έκανε ανακομιδή των λειψάνων του, με σκοπό να τα μεταφέρει στη Βενετία. Περνώντας από την Κέρκυρα για ανεφοδιασμό, σταμάτησε στο χωριό Ποταμός, όπου θεραπεύθηκε ένας παράλυτος νέος. Γι' αυτό και σήμερα υπάρχει εκεί ναός αφιερωμένος στον Όσιο Βάρβαρο.

Απολυτίκιο

Μαρτυρικόν αγώνα γενναίως ηγώνισαι, ασκητικώ δε πόνω τον βίον διήνυσας όσιε Βάρβαρε· διο την χάριν εδέξω διπλήν, δια μεν του λειψάνου ασθενείας διώκων, τη ψυχή δε συγχαίρων τω Χριστώ, ον δυσώπει, υπέρ ημών των αισίως τιμώντων σε.