Κύριε ‘Ιησού Χριστέ, πού είσαι το γλυκό φως τής αγίας δόξας του αθανάτου, του ουρανίου, του αγίου, του μακάριου Πατέρα σου, τώρα πού φτάσαμε στη δύση του ήλιου και είδαμε το εσπερινό φως, υμνούμε τον Πατέρα, εσένα τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, τον ένα Θεό. Πρέπει σε κάθε ώρα και στιγμή να σε υμνούμε με καθαρές ψυχές και χαρούμενες φωνές, Υιέ Θεού, γιατί εσύ δίνεις τη ζωή και γι’ αυτό ο κόσμος σε δοξάζει.
Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2022
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Ο καρκίνος κυρίως βγαίνει σε μπερδεμένες ψυχές, σε αγχώδεις ανθρώπους, σε βασανισμένους από διάφορα γεγονότα, σε καταπιεσμένους. Όταν πάθε... -
Την εποχή που ο Αρειανισμός ταλάντευε τους χριστιανούς αποφασίστηκε να πραγματοποιηθεί στην Νίκαια η Α’ Οικουμενική Σύνοδος. Ξεκίνησε λοιπό...
-
Ήταν καλοκαίρι και ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς ξεκίνησε από το Βράνιε (Vranje- Serbia) με προορισμό την Ιερά Μονή του Αγίου Προχόρου. Πήγαινε...
-
Ο πνευματικός πρέπει να έρχεται στη θέση κάθε εξομολογουμένου και να ζει τον πόνο του, ώστε ο εξομολογούμενος να βλέπει στο πρόσωπό...
-
Το εργόχειρο του ερημίτη ! (Διδακτική ιστορία) Διδακτική ιστορία από το Γεροντικό που αναφέρεται στην αρετή της απλότητας και ακτημοσύνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου