Ναι, πρέπει πού και πού να συνοδεύουμε κι εμείς τα λόγια με εικόνες, τρανταχτές, δυνατές θωρώντας όσα γίνονται με ταχύτητα τόση που δεν προλαβαίνουμε να αφομοιώσουμε, να αποδεχτούμε, να διαχειριστούμε!
Κύριε ‘Ιησού Χριστέ, πού είσαι το γλυκό φως τής αγίας δόξας του αθανάτου, του ουρανίου, του αγίου, του μακάριου Πατέρα σου, τώρα πού φτάσαμε στη δύση του ήλιου και είδαμε το εσπερινό φως, υμνούμε τον Πατέρα, εσένα τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, τον ένα Θεό. Πρέπει σε κάθε ώρα και στιγμή να σε υμνούμε με καθαρές ψυχές και χαρούμενες φωνές, Υιέ Θεού, γιατί εσύ δίνεις τη ζωή και γι’ αυτό ο κόσμος σε δοξάζει.
Ναι, πρέπει πού και πού να συνοδεύουμε κι εμείς τα λόγια με εικόνες, τρανταχτές, δυνατές θωρώντας όσα γίνονται με ταχύτητα τόση που δεν προλαβαίνουμε να αφομοιώσουμε, να αποδεχτούμε, να διαχειριστούμε!
Στην κατάντια που φτάσαμε…την αγάπη την ονομάζουμε «θετική ενέργεια», τον αμαρτωλό και κακό άνθρωπο, τον ονομάζουμε «τοξικό»….