Κύριε ‘Ιησού Χριστέ, πού είσαι το γλυκό φως τής αγίας δόξας του αθανάτου, του ουρανίου, του αγίου, του μακάριου Πατέρα σου, τώρα πού φτάσαμε στη δύση του ήλιου και είδαμε το εσπερινό φως, υμνούμε τον Πατέρα, εσένα τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, τον ένα Θεό. Πρέπει σε κάθε ώρα και στιγμή να σε υμνούμε με καθαρές ψυχές και χαρούμενες φωνές, Υιέ Θεού, γιατί εσύ δίνεις τη ζωή και γι’ αυτό ο κόσμος σε δοξάζει.
Ο Άγιος Ιουστίνος γεννήθηκε στη Φλαβία Νεάπολη της Παλαιστίνης το 100 μ.X. αι. Οι γονείς του, Έλληνες ειδωλολάτρες (τον πατέρα του έλεγαν Πρίσκο Βάκχιο), φρόντισαν ώστε ο Ιουστίνος να λάβει εξαιρετική θεολογική αλλά και φιλοσοφική μόρφωση, η οποία ωστόσο δεν ήταν αρκετή για να δώσει απάντηση στα ερωτήματα που έθετε η ανήσυχη ψυχή του. Ο Θεός βλέποντας την αγνότητα και την ειλικρινή πρόθεση των αναζητήσεών του, ανταποκρίθηκε θαυμαστά.
Η Εορτή Οσίας Υπομονής είναι 29 Μαΐου
Η Οσία Υπομονή, κατά κόσμον Ελένη Δραγάση, και αργότερα, ως σύζυγος του Μανουήλ Β’ Παλαιολόγου, «Ελένη η εν Χριστώ τω Θεώ αυγούστα και αυτοκρατόρισσα των Ρωμαίων η Παλαιολογίνα», ήταν θυγατέρα του Κωνσταντίνου Δραγάση, ενός από τους πολλούς ηγεμόνες – κληρονόμους του μεγάλου Σέρβου κράλη (βασιλιά) Στεφάνου Δουσάν. Καταγόταν από βασιλική και ευλογημένη γενιά. Στους προγόνους της συγκαταλέγονται άνθρωποι που Οσίασαν όπως ο Στέφανος Νεμάνια, σέρβος βασιλέας που μόνασε με το όνομα Συμεών και ήταν κτίτορας της Ιεράς Μονής Χιλανδαρίου του Αγίου Όρους. Ο Κωνσταντίνος Δραγάσης ανέλαβε την ηγεμονία του σημερινού βουλγαρικού τμήματος της βόρειο – ανατολικής Μακεδονίας, στην περιοχή μεταξύ των ποταμών Αξιού και Στρυμώνος.
Μετά την αγρυπνία της εορτής των Βαΐων, κατά την οποία συμπληρώνονται σαράντα ημέρες από την έναρξη της Αγίας Σαρακοστής, μπαίνει η Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα. Και λέγεται έτσι λόγω των μεγάλων γεγονότων της επί γης ζωής του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, όπως το αναφέρει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος εξηγώντας το σε λόγο ειδικό για την Μεγάλη Εβδομάδα.
Είχε φτάσει Μ. Παρασκευή. Οι χριστιανοί της Κωνσταντινούπολης από μέρες είχαν αρχίσει την πνευματική τους προετοιμασία για την άγια μέρα του Πάσχα που πλησίαζε. Το ίδιο και ο Ιωάννης.
Η Οσία Αθανασία γεννήθηκε στην Αίγινα από ευσεβείς γονείς κατά τον 9ο αιώνα και είχε μεγάλη κλήση για τα θεία. Οι γονείς της όμως, ο Νικήτας και η Ειρήνη, την ενύμφευσαν παρά τη θέλησή της.
«Τι είδε (;) o Λάζαρος…»
«Την κοινήν Ανάστασιν προ του σού Πάθους πιστούμενος». Έτσι μεταφράζει με μια πρώτη και άμεση προσέγγιση η εκκλησιαστική υμνογραφία το μυστήριο της έγερσης του τετραημέρου Λαζάρου.
Μας πιστοποιεί, μας διαβεβαιώνει, μας παρέχει εγγύηση, μας δίνει ενέχυρο ο Χριστός για το εσχατολογικό γεγονός της ανάστασης όλων των νεκρών. Είναι χαρακτηριστική η συχνή συνεύρεση του ρήματος αυτού με τη λέξη όρκος στα αρχαία κείμενα.
Άγιος Αρσένιος Αρχιεπίσκοπος Ελασσώνος – Εορτάζει στις 13 Απριλίου
Ο άγιος Αρσένιος γεννήθηκε στο χωριό Καλογριανά Καρδίτσης το 1550. Ηταν γόνος οικογένειας που ανέδειξε πολλούς κληρικούς. Πατέρας του ήταν ο ιερεύς Θεόδωρος, μητέρα του η Χρυσάφη, η οποία, μετά τον θάνατο του συζύγου της, έγινε μοναχή. Αδελφοί του ήταν ο Ιωάσαφ, επίσκοπος Σταγών, ο Μάρκος, επίσκοπος Δημητριάδος και οι ιερομόναχοι Αθανάσιος και Παχώμιος.
Τα πρώτα γράμματα έμαθε από τον αδελφό του Ιωάσαφ στην Επισκοπή Σταγών. Στη συνέχεια εμαθήτευσε σε σχολείο στα Τρίκαλα.Κατά τη διάρκεια της εκεί μαθητείας του εκάρη μοναχός και στη συνέχεια μόνασε στη μονή Δουσίκου, όπου και εχειροτονήθη ιερεύς.
Η Εκκλησία σήμερα τιμά τη μνήμη της Αγίας Ανθούσας Θυγατέρας Του Κωνσταντίνου Του Κοπρωνύμου (757 – 809).
Η Αγία Ανθούσα ήταν θυγατέρα του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του Κοπρωνύμου. Γεννήθηκε δηλαδή μέσα στην ανακτορική δόξα και λαμπρότητα, όμως η ψυχή της αναζητούσε αλλού την παρηγοριά και την ηρεμία. Μάταια ο αυτοκράτορας πατέρας της προσπάθησε να την παντρέψει με κάποιο νέο ανάλογης γενιάς και θέσεως. Η Αγία Ανθούσα έφερε στην καρδιά της την θλίψη ότι ο πατέρας της ήταν εχθρός και πολέμιος των εικόνων και δεν επιθυμούσε σύζυγο με τα ίδια φρονήματα.
Ἅγιος Μάρτυς Καλλιόπιος καταγόταν ἀπό τήν Πέργη τῆς Παμφυλίας καί ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ βασιλέως Μαξιμιανοῦ (286 – 305 μ.Χ.). Σέ πολύ μικρή ἡλικία ἔμεινε ὀρφανός ἀπό πατέρα καί ἡ ἐνάρετη μητέρα του Θεόκλεια τόν ἀνέθρεψε καί τόν γαλούχησε μέ τά νάματα τῆς Χριστιανικῆς πίστεως. 
Ο Όσιος Γεώργιος έζησε στα χρόνια των εικονομάχων και ανατράφηκε με μεγάλη ευσέβεια, και από νεαρή ηλικία διακρίθηκε για τη μεγάλη του ταπεινοφροσύνη και ελεημοσύνη. Τα καλά του λοιπόν έργα, τον ανέδειξαν πνευματικό λύχνο. Και η Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία, που ακολουθεί τα λόγια του Ιδρυτή της, έβαλε τον πνευματικό αυτό λύχνο επάνω στη λυχνία, που στην περίσταση αυτή υπήρξε η επισκοπή της Μυτιλήνης.
Η άσκηση των αρετών δεν είναι εύκολη υπόθεση. Πέρα από την προσωπική ισχυρή θέληση, είναι απαραίτητη και η αγιαστική δύναμη της Εκκλησίας μας. Έτσι οι άγιοι Πατέρες όρισαν, καταμεσής της αγίας Τεσσαρακοστής να προσκυνείται ο Τίμιος Σταυρός του Κυρίου, για να λαμβάνουμε οι πιστοί από αυτόν χάρη και δύναμη για να συνεχίσουμε με σθένος τον πνευματικό μας αγώνα.
Όταν η Παναγία έγινε δεκαπέντε ετών, επειδή οι γονείς της είχαν κοιμηθεί, οι ιερείς του ναού της φρόντισαν να την αποκαταστήσουν. Προέκριναν ως καταλληλότερο τον δίκαιο Ιωσήφ.
Οι δύο Ηλείοι Άγιοι Νεομάρτυρες Χρίστος και Πανάγος, που μαρτύρησαν κατά την περίοδο της δεύτερης Τουρκοκρατίας και μέσα σ’ αυτή τη ζοφερή ατμόσφαιρα για τους υπόδουλους Έλληνες της Πελοποννήσου, γεννήθηκαν «ο μεν άγιος και ιερός Πανάγιος (Πανάγος) εις μίαν χώραν της Αρχαίας Ήλιδας ονομαζόμενην κατά το παλαιόν, κατά δε την βαρβαρικήν συνήθειαν Γαστούνην», «ο δε θαυμάσιος Χριστός (Χρίστος) εις ένα χωριόν της αυτής πόλεως Ανδραβίδα κατά κοινόν λόγον».
του πατρός Δημητρίου Μπόκου
Η Μεγάλη Σαρακοστή είναι το αντίδοτο που δόθηκε στον άνθρωπο για να συνέρχεται από την κραιπάλη της ζωής και τη μέθη της ηδονοθηρίας.
π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός
«Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διορύσσουσι καὶ κλέπτουσι· θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν» (Ματθ. 6, 19-20)
Η Εορτή Οσίου Βασιλείου του Ομολογητού είναι 28 Φεβρουαρίου
Ο Όσιος Βασίλειος ο Ομολογητής, έζησε και έδρασε επί αυτοκρατορίας Λέοντα Γ’ του Ισαύρου (717 – 741 μ.Χ.) του εικονομάχου.
