Η γκρίνια φέρνει γκρίνια και η κακομοιριά φέρνει κακομοιριά.

Όποιος σπέρνει κακομοιριά, θερίζει κακομοιριά και αποθηκεύει άγχος. Ενώ, όποιος σπέρνει    δοξολογία, δέχεται την θεϊκή χαρά και την  αιώνια ευλογία.  




Ο γκρινιάρης, όσες ευλογίες κι αν του δώση ο  Θεός, δεν τις αναγνωρίζει. Γι’ αυτό  απομακρύνεται η Χάρις του Θεού και τον πλησιάζει ο πειρασμός τον  κυνηγάει συνέχεια ο πειρασμός και του  φέρνει όλο αναποδιές, ενώ τον ευγνώμονα τον κυνηγάει ο Θεός με  τις ευλογίες Του. Η αχαριστία είναι μεγάλη    αμαρτία,  την οποία ήλεγξε ο Χριστός. «Ουχ οι δέκα  εκαθαρίσθησαν; οι δε εννέα πού», είπε στον λεπρό που  επέτρεψε να Τον ευχαριστήση.  Ο Χριστός  ζήτησε  την ευγνωμοσύνη από τους δέκα λεπρούς όχι για  τον εαυτό Του αλλά για τους ίδιους, γιατί η  ευγνωμοσύνη  εκείνους θα ωφελούσε.

   π. Παίσιος
https://orthodoxo-anthologio.webnode.gr