Σε κάθε περίοδο κρίσης, που περνά η ανθρωπότητα μέσα στην ιστορία της, λογικό είναι να επικρατεί αναταραχή και αγωνία στις ψυχές όλων.
Το ζήτημα είναι πώς μπορεί ο καθένας προσωπικά ή συλλογικά να αντιμετωπίσει, πρώτα την ταραχή του και έπειτα, με καθαρό μυαλό, την υπάρχουσα κρίση.
Η πανδημία, που μας ταλαιπωρεί όλον αυτόν τον καιρό, σίγουρα έχει προκαλέσει σε όλους ταραχή, αγωνία. Κάποιοι βρίσκουν την ευκαιρία να προκαλούν τρόμο, επικαλούμενοι δήθεν «επερχόμενα δεινά». Η συνωμοσιολογία ταλαιπωρεί και αγχώνει, αντί να ηρεμεί.
Οι υποτιθέμενες «προφητείες» των νεοφανών αγίων, που εμφανίζονται πάντα σε τέτοιες καταστάσεις, προκαλούν μόνο τρόμο και αναστάτωση. Είμαι σίγουρος, ότι το μόνο που δεν ήθελαν οι άγιοι είναι να τρομοκρατούν. Αντιθέτως, επειδή είχαν την χάρη του Θεού, αυτήν μετέδιδαν με το λόγο και την προσευχή τους, ειρηνεύοντας τον κόσμο και εδραιώνοντας την πίστη του.
Μέσα σε όλο αυτό, το κλίμα της αγωνίας, της ταραχής, του φόβου, του τρόμου, που διακατέχεται ο άνθρωπος, γεννάται ένα εύλογο ερώτημα: πού είναι ο Θεός στην ζωή σου;
Ως χριστιανοί οφείλουμε να είμαστε φως και παράδειγμα με την ζωή μας.
Ταιριάζει η απελπισία, ο τρόμος;
Πού είναι ο Θεός στην ζωή μας;
Μας καταλαμβάνει πανικός και τον μεταδίδουμε.
Πού είναι ο Θεός στην ζωή μας;
Ακούμε για τα «επερχόμενα δεινά» ότι δήθεν πλησιάζουν και κυριαρχεί ο τρόμος!
Πού είναι ο Θεός στην ζωή μας;
Μήπως, τελικά, έχουμε πίστη μόνο στον εαυτό μας και γι’ αυτό μας πιάνει φόβος, γιατί, όσο και να την κρύβουμε, γνωρίζουμε την αδυναμία μας;
Όλοι οι άγιοι και οι Πατέρες της Εκκλησίας μάς διδάσκουν για την πρόνοια του Θεού και την εμπιστοσύνη, που πρέπει να δείχνουμε σ’ Αυτόν.
Έλεγε χαρακτηριστικά ο άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης:
«Ξέρετε, αυτό που λέει η Γραφή “και αι τρίχαι της κεφαλής υμών ηριθμημέναι εισί”, είναι πραγματικότητα. Έτσι είναι. Τίποτε στη ζωή μας δεν είναι τυχαίο. Ο Θεός φροντίζει ακόμη και για τις πιο μικρές λεπτομέρειες της ζωής μας. Δεν αδιαφορεί για εμάς, δεν είμαστε μόνοι στον κόσμο. Μας αγαπά πολύ, μας έχει στο νου του κάθε στιγμή και μας προστατεύει. Πρέπει να το καταλάβουμε αυτό και να μη φοβόμαστε τίποτε».
Όταν ο Θεός μεριμνά για όλα τα πτηνά και τα ζώα, τα φυτά και όλη την δημιουργία Του, είναι δυνατόν να αφήσει εκτός το κορυφαίο δημιούργημα Του, τον άνθρωπο;
Όταν τα πάντα στην ζωή μας λειτουργούν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, γιατί άραγε τόσος φόβος;
Η διδασκαλία του Χριστού ήταν η αγάπη προς όλους, πιστοποιώντας με την σταυρική Του θυσία την αγάπη που κήρυττε, καλώντας όσους θέλουν να τον ακολουθήσουν, να αγαπήσουν και αυτοί. Ταιριάζει σε χριστιανούς να οργίζονται και να εξαπολύουν κατάρες στους δήθεν «διώκτες της πίστης»; Το «άφες αυτοίς…», που ακούστηκε πάνω στον Σταυρό πολύ γρήγορα ξεχάστηκε ή, μάλλον καλύτερα, μας «ξεβολεύει».
Φτιάξαμε μια Ορθοδοξία στα μέτρα μας, επικαλούμενοι του ιερούς κανόνες συνεχώς σαν «απειλή», παρουσιάζουμε τον Θεό ως διώκτη και τιμωρό των «κακών και των απίστων», κατά την προσωπική μας άποψη πάντα.
Πού είναι τελικά ο Θεός στην ζωή μας; Ο Θεός της αγάπης, της ειρήνης, της καταλλαγής γεμίζει την ζωή μας με θάρρος, πίστη, χαρά, φως, συναλληλία και ελπίδα.
Στην περίοδο της κρίσης αυτά είναι τα «όπλα» μας, που διώχνουν τον φόβο και την ταραχή, δίνοντας κουράγιο και ελπίδα, ώστε να διαχειριστούμε την κρίση και να την ξεπεράσουμε αλώβητοι.
Η χαρά, η ελπίδα, η παρηγοριά, το παράδειγμα, η υπομονή, η αγάπη προς τον πλησίον, είναι ομολογία πίστης, που μαρτυρούν ότι, τελικά υπάρχει ο Θεός στην ζωή μας.
Έχοντας πίστη στον Θεό, ελπίζουμε σ’ Αυτόν χωρίς φόβο, αλλά με χαρά και αγάπη.
† αρχ. Βαρθολομαίος Καθηγούμενος Ι. Μ. του Εσφιγμένου
https://proseuxi.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου