ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ: Κάποτε έκανα εβδομαδιαίο κήρυγμα για μεγάλους σε ένα χωριό. Το χωριό την εποχή εκείνη δεν είχε ιερέα και ως εκ τούτου η λειτουργική ζωή και ευσέβεια βρισκόταν σε ύφεση.
Με έκανε πάντως εντύπωση ότι μόλις χτυπούσα την καμπάνα, για να έρθουν οι μεγάλοι, αμέσως εμφανιζόταν ένα μικρό παιδί του δημοτικού το οποίο καθόταν και παρακολουθούσε το κήρυγμα για τους μεγάλους.
Φρόντισα να μάθω ποιο είναι το παιδί και ποια η οικογένειά του και με πληροφόρησαν ότι οι γονείς του δεν μπορούσαν να αποκτήσουν παιδί και η μητέρα του προσευχόταν για 17 ολόκληρα χρόνια να την αξιώσει ο Θεός να αποκτήσει μωρό. Και το μωρό γεννήθηκε κι από μόνο του δεν έφευγε ποτέ από την Εκκλησία και τις εκδηλώσεις της. Να το μυστικό της ευσεβείας του.
Αλλά θα ρωτήσει κανείς, αν τύχη και οι γονείς δεν είχαν την πνευματικότητα από νέοι και τα παιδιά ήρθαν με τις φυσικές συνθήκες μόνο και αργότερα παραστράτησαν, τι μπορεί να γίνει; Και πάλι η προσευχή κάνει θαύματα. Προσευχή όμως μακράς διαρκείας.
Η αγία Μόνικα, μητέρα του αγίου Αυγουστίνου, για είκοσι δύο χρόνια παρακαλούσε τον Θεό να συνέλθει ο υιός της, ο οποίος είχε παρασυρθεί σε ζωή αμαρτωλή. Και το θαύμα έγινε. Και ο υιός της, επειδή είχε αμαρτήσει πριν βαπτιστεί, έγινε ιερεύς και επίσκοπος Ιππώνος στην Βόρειο Αφρική και μεγάλος πατέρας της Δυτικής Εκκλησίας, που τότε ήταν ακόμη ενωμένη με τους χριστιανούς της Ανατολής.
Κάθε χρόνο, στις 7 Ιουλίου, η Εκκλησία μας γιορτάζει την μνήμη της αγίας Κυριακής, η οποία έζησε και μαρτύρησε κατά τους χρόνους του Διοκλητιανού, μεγάλου και φοβερού διώκτη του χριστιανισμού.
Οι γονείς της Δωρόθεος και Ευσεβία για μεγάλο διάστημα δεν αποκτούσαν παιδί.
Γι’ αυτό επίμονη και γεμάτη ένταση ήταν η προσευχή τους να ικανοποιήσει το τόσο εύλογο αίτημά τους να τεκνοποιήσουν. Έτσι ο Θεός κάποτε ικανοποίησε το αίτημά τους χαρίζοντας ένα κοριτσάκι, το οποίο επειδή γεννήθηκε την ημέρα της Κυριακής ονομάσθηκε και Κυριακή.
Η Κυριακή μεγάλωσε και έγινε μια χαριτωμένη και έξυπνη κοπέλα, που αποσπούσε το θαυμασμό όλων των συμπατριωτών της χριστιανών και ειδωλολατρών. Η ομορφιά της προκάλεσε το ενδιαφέρον νεαρού ειδωλολάτρου, ο οποίος της έκανε και πρόταση γάμου, την οποία όμως η Κυριακή απέρριψε, γιατί προφανώς η καρδιά της ήταν ολότελα και αποκλειστικά δοσμένη στο Χριστό.
Η άρνησή της να παντρευτεί προκάλεσε την αγανάκτηση του νέου και των γονέων του, οι οποίοι μόλις έμαθαν την χριστιανική της ιδιότητα την κατήγγειλαν στις ρωμαϊκές αρχές.
Από κει και πέρα τα χτυπήματα ήρθαν αλλεπάλληλα και συντριπτικά. Για να καμφθεί θανατώνονται οι γονείς της στην Μελιτίνη, σημερινή Μελιτινή της Μ. Ασίας, και η ίδια οδηγήθηκε στη Νικομήδεια, το σημερινό Ίζμιτ, και κει βασανίζεται διαδοχικά από διαφόρους Ρωμαίους αξιωματούχους, και στο τέλος την ρίχνουν στη φωτιά και τα θηρία. Ο Θεός που έσωσε τους Τρεις Παίδες στην κάμινο του πυρός και τον Δανιήλ από τα λιοντάρια, αυτός φύλαξε και την αγία Κυριακή, η οποία δεν έπαθε τίποτα.
Οι Ρωμαίοι βλέποντας ότι τα βασανιστήρια δεν την εξουθένωσαν ψυχικά και σωματικά την καταδίκασαν να πεθάνει με αποκεφαλισμό. Πριν την εκτέλεση της αποφάσεώς τους η Κυριακή ζήτησε να της δοθεί λίγος χρόνος για να προσευχηθεί και κει την ώρα της προσευχής ο Θεός πήρε την ψυχή της, πριν προλάβουν οι δήμιοι να την κατακρεουργήσουν. Αυτή με λίγα λόγια ήταν η ζωή της αγίας Κυριακής. Μέσα από αυτή τη διήγηση της ζωής θα ήθελα να προσέξουμε κάποια σημεία.
Α´. Η αγία Κυριακή υπήρξε καρπός όχι μόνο της σαρκικής ενώσεως των γονέων της αλλά και των θερμών και συνεχών προσευχών τους. Πόσο επηρεάζουν οι προσευχές των γονέων των παιδιών, και μάλιστα όταν γίνονται πριν τη γέννησή τους, το βλέπουμε στη ζωή των μεγάλων αγίων της Εκκλησίας μας. Παναγίας, Προδρόμου, Σαμουήλ, και άλλων αγίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου