Ἡ Θαυμαστή ἁλιεία

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

(Λουκ. 5’ 1-11)

Αὐτὸ ἦταν ἕνα ἀπὸ τὰ περιστατικὰ ποὺ γίνονταν ὅταν συνάζονταν μεγάλα πλήθη γιὰ ν’ ἀκούσουν τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὰ χείλη τοῦ Χριστοῦ. Δὲν θὰ μποροῦσε νὰ διαλέξει καλλίτερο τόπο ἀπὸ μιὰ βάρκα, γιὰ νὰ Τὸν βλέπουν καὶ νὰ Τὸν ἀκοῦν ὅλοι. Στὴν παραλία ὑπῆρχαν δύο πλοιάρια κι οἱ ψαράδες ἀσχολοῦνταν μὲ τὸ πλύσιμο τῶν διχτυῶν. Τὰ πλοιάρια αὐτὰ ἦταν κλασσικὰ μικρὰ ψαροκάικα, σὰν κι αὐτὰ ποὺ χρησιμοποιοῦνται καὶ σήμερα στὴ λίμνη Γεννησαρέτ. Τὸ πλοιάριο ὅπου μπῆκε ὁ Κύριος ἀνῆκε στὸ Σίμωνα, τὸν μετέπειτα ἀπόστολο Πέτρο. Ὁ Κύριος ζήτησε ἀπὸ τὸ Σίμωνα ν’ ἀπομακρύνει λίγο τό πλοιάριο ἀπὸ τὴν ἀμμουδιὰ κι ἔπειτα κάθισε ἐκεῖ κι ἄρχισε νὰ διδάσκει τὰ πλήθη.

Χριστούγεννα με τον Χριστό της ταπείνωσης , της φτώχειας , της ειρήνης !

Πόσο λυπήθηκα, όταν άκουσα μια κοπέλα να λέει με πόνο: «Δεν θέλω να έλθουν τα Χριστούγεννα. Μελαγχολώ». Λυπήθηκα για το πώς νιώθει, αλλά και για το πώς κατάντησε μια τέτοια γιορτή. Τα Χριστούγεννα, σ’ αντίθεση με το Πάσχα, έχουν έντονο το κοσμικό στοιχείο. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, με τονισμό των τύπων, της κατανάλωσης και του τρεξίματος, μας τονίζουν την απουσία του Θεού. Δεν μπορεί να έχουν σχέση όλα όσα γίνονται τούτες τις μέρες «για να γιορτάσουμε Χριστούγεννα» με το Χριστό της ταπείνωσης, της φτώχειας, της ειρήνης. Όλα μιλούν για την ύλη, την απόλαυση, την κοσμικότητα. Ένταση, τρέξιμο, πίεση. Όλα, βέβαια, τα πιο πάνω εκφράζουν την παγίδα που μας έχουν στήσει: Θα πρέπει να κάνουμε το άλφα και το βήτα, για να νιώσουμε Χριστούγεννα.

Να ευχαριστούμε πάντα τον Θεό

Στην αποτυχία και στην επιτυχία πρέπει να ευχαριστούμε πάντα τον Θεό. Μερικές φορές, όταν δεν παίρνουμε αυτό που ζητάμε, έχουμε μεγαλύτερο κέρδος, παρά αν το παίρναμε.

Στην αποτυχία και στην επιτυχία πρέπει να ευχαριστούμε πάντα τον Θεό

Και πώς θα είναι γεμάτη από ευχαρίστηση η καρδιά μας; Αν ασκήσουμε και συνηθίσουμε τον εαυτό μας να ευχαριστεί τον Θεό, όχι μόνον όταν παίρνει, αλλά και όταν δεν ικανοποιηθεί το αίτημά μας.

Διότι ο Θεός άλλοτε δίνει αυτό που ζητάμε και άλλοτε όχι, αλλά και τα δύο τα κάνει για το συμφέρον μας.

Ώστε είτε λάβεις, είτε δεν λάβεις, έλαβες με το ότι δεν έλαβες˙ είτε πετύχεις στο αίτημά σου, είτε δεν πετύχεις, πέτυχες με το ότι δεν πέτυχες σ’ αυτό που ζητούσες.

Συμβαίνει δηλαδή μερικές φορές, όταν δεν παίρνουμε αυτό που ζητάμε, να έχουμε μεγαλύτερο κέρδος, παρά αν το παίρναμε.

Διότι αν δεν ήταν για το συμφέρον μας πολλές φορές η άρνησις της εκπληρώσεως του αιτήματός μας, οπωσδήποτε θα μας το έδινε πάντοτε˙ το να μην εκπληρωθεί όμως το αίτημά μας, αλλά για το συμφέρον μας, αυτό αποτελεί επιτυχία.

Γι’ αυτό και πολλές φορές αναβάλλει να εκπληρώσει το αίτημά μας, όχι επειδή θέλει να μας απομακρύνει από κοντά Του, αλλά επειδή φροντίζει με την καθυστέρηση της εκπληρώσεως του αιτήματός μας να κάνη συνεχή την επιμονή μας στο αίτημά μας.

Επειδή λοιπόν πολλές φορές σταματάμε το ζήλο μας για την προσευχή, παίρνοντας εκείνο που ζητάμε, θέλοντας να αυξήσει την επαγρύπνηση μας στις προσευχές, αργεί να μας δόση αυτό που ζητάμε.

Το ίδιο κάνουν και οι φιλόστοργοι πατέρες˙ τα παιδιά τους που είναι αδιάφορα και τρέχουν στα παιδικά παιγνίδια, πολλές φορές τα κρατούν κοντά τους με την υπόσχεση πολύ μεγάλου δώρου˙ γι’ αυτό άλλοτε αναβάλλουν την δόση και άλλοτε δεν το δίνουν ποτέ.

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

https://xristianos.gr/

Ξέρετε πως ενεργεί ο Θεός ;

Φοβούμαι τον Θεόν, πάει να πεί σέβομαι τον Θεόν, λογαριάζω το Θεό υπολογίζω τον Θεόν.

«Η δε γυνή λέει να φοβήται τον άνδρα», να σέβεται τον άνδρα, να λογαριάζει τον άνδρα, να υπολογίζει τον άνδρα, αυτό πάει να πεί Λογαριάζω τον Θεόν.

Ένας «αλήτης» είναι καλύτερος από έναν υποκριτή Χριστιανό

Γι΄αυτό όχι υποκριτικό γέλιο αγάπης αλλά φυσιολογική συμπεριφορά. ούτε κακία ούτε υποκρισία αλλά αγάπη και ειλικρίνεια”. Τὸ καλό εἶναι ὅτι οἱ ἄνθρωποι διψοῦν τὴν ἁπλότητα καὶ ἔφθασαν σὲ σημεῖο νὰ κάνουν τὴν ἁπλότητα μόδα καὶ ἄς μή νιώθουν ἁπλά.

«Όταν βρισκόμουν μέσα στις θλίψεις με παρηγόρησες»

Όταν η ψυχή, ενώ νοιώθει θλίψη εξ αιτίας των πειρασμών, απαλλάσσεται από τα πάθη και από πολλά νοσήματα. Διότι τότε προ πάντων απολαμβάνει την ανακούφιση...

Όταν βρισκόμουν μέσα στις θλίψεις με παρηγόρησες! …Η δύναμη του Θεού δείχνει και κάνει περισσότερο ευσεβείς εκείνους που πέφτουν μέσα στις θλίψεις, όταν (δηλαδή) και αφθονία μέσων υπάρχει για να παρηγορείται η θλιβόμενη ψυχή, και η θλίψη δεν αφαιρείται διά να…

Ο άνθρωπος όταν κρατιέται από το Χριστό , τα πάντα μπορεί να κάνει !

-Ένας Πατέρας της Εκκλησίας μας είπε το εξής: η λάμψη της ευτυχίας φέρνει την έπαρση. Η παγωνιά όμως των συμφορών και των θλίψεων, οδηγεί εις την ταπείνωση. Τον καθηλώνει τον άνθρωπο και έτσι του δίδει μία ευκαιρία, να του ομιλήσει ο Θεός.

Όσοι έγιναν Άγιοι , είναι γιατί αγάπησαν τον Χριστό

Ποιος είναι λοιπόν ο Χριστός; Ο Χριστός είναι αγάπη. Δεν έχει αγάπη, είναι αγάπη.

Και απ’ την άλλη μεριά, σέβεται απόλυτα την ελευθερία μας. Μας έπλασε από αγάπη, αλλά μας έπλασε τόσο ελεύθερους, ώστε να μπορούμε να πούμε «όχι» ακόμα και στον Θεό.

Άγιος Σαμψών ο ξενοδόχος

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

ΑΓΙΟΣ ΣΑΜΨΩΝ: Μια κατηγορία αγίων της Εκκλησίας μας είναι και οι Ανάργυροι και Ιαματικοί, οι οποίοι ανάλωσαν τη ζωή τους στην ανακούφιση των πασχόντων και ενδεών ανθρώπων. Ένας από αυτούς υπήρξε και ο άγιος Σαμψών ο Ξενοδόχος.

Είμαστε εμείς συγγενείς του Θεού ;

Ο άνθρωπος δεν σώζεται απο τα έργα του. Ναι μεν τα ζητάει αυτά αλλά απο ποιόν τα ζητάει, αυτό είναι το θέμα, από ποιόν τα ζητάει;

Τα ζητάει από τους συγγενείς του, από εκείνους που είπε ο Πατέρας να πάνε να κληρονομήσουν.

Ποιοι κληρονομούν; Οι εργάτες κληρονομούν;

Ἡ προσευχή τῆς τραπέζης

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Περί Ἄννης ὁμιλία Β΄ παρ.5, Migne P.G. 54,650

Τό τραπέζι ἐκεῖνο, πού ἀρχίζει μέ προσευχή καί τελειώνει πάλι μέ προσευχή, ποτέ δέ θά στερηθεῖ, ἀλλά θά μᾶς προσφέρει ὅλα τά ἀγαθά μέ ἀφθονία μεγαλύτερη καί ἀπό τήν ἀφθονία τῆς πηγῆς.

Η Ανάσταση και οι αληθινά Αναστάσιμοι άνθρωποι

Πρεσβύτερος Νικόλαος Πάτσαλος

Η Ανάσταση του Χριστού αποτελεί τη δόξα και την πεμπτουσία της Ορθοδόξου Πίστεως. Γι’ αυτό και ο απόστολος Παύλος διαπιστώνει πως ο Χριστός χωρίς την Ανάσταση θα μας κληρονομούσε μια κενή και μάταια πίστη, που δεν θα προσέφερε κάτι καινούργιο στην ανθρωπότητα. Ο Θάνατος ως το φοβερότατον δεινόν της ανθρωπότητας νεκρώνεται και μεταμορφώνεται σε «κοίμηση» με την πίστη στον μοναδικό νικητή του, τον θεάνθρωπο Χριστό˙ τον Θεό της Ιστορίας που σαρκώθηκε, σταυρώθηκε και αναστήθηκε για χάριν «Αδάμ τοῦ πρωτοπλάστου». Ο καρπός του Παραδείσου παραπλανητικός, και η ανθρώπινη βούληση ελεύθερη, δίνουν δικαίωμα στη φθορά και στο θάνατο. Ενώ τα Πάθη και η Ανάσταση του Χριστού έρχονται να διαλύσουν το σκοτάδι με τη φωτοχυσία των πάντων, του ουρανού, της γης και των καταχθονίων.

Κανείς να μην σε χωρίζει από την αγάπη του πνευματικού σου πατέρα

Αν συγκατοικήσεις με πνευματικό πατέρα και βρεις ωφέλεια απ’ αυτόν, κανείς να μην σε χωρίζει από την αγάπη του και την συμβίωση. Μην τον κρίνεις για κανένα πράγμα, μην τον κακολογήσεις αν σε ελέγχει ή σε χτυπά, μη δώσεις προσοχή αν τον κατηγορεί κανένας, μην συμφωνήσεις μ’ εκείνον που τον υβρίζει, για να μην οργιστεί ο Κύριος εναντίον σου και σε διαγράψει από το βιβλίο της ζωής.

Η ελεημοσύνη να γίνεται με αγάπη

Μη δένεσαι με τα χρήματα για να μην αποκοπείς τελείως από την αγάπη του Θεού. Μην είσαι φιλάργυρος, για να μην περιπέσεις σε απιστία ή σε πλάνη. Μην αρνείσαι τη βοήθειά σου σ’ όσους έχουν ανάγκη, για να μη σου αρνηθεί και ο Θεός τη βοήθειά Του όταν θα την χρειαστείς. Μην κλείνεις την πόρτα σου στον φτωχό, για να μη σου κλείσει και ο Θεός τη θύρα του ελέους Του. (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)

Η μετάνοια μας καθαρίζει από τις αμαρτίες

«Λουσθήτε και καθαρισθήτε, διώξτε την πονηρία από τις ψυχές σας ∙ μάθετε να κάνετε το καλό» (Ησ. 1, 16-17). Και ποίο είναι το καλό που προστάζεις; «Βοηθείστε τον ορφανό και δώστε στην χήρα το δίκιο της».

Όσιος Νείλος Ασκητής : Ο διάβολος φθονεί πολύ τον άνθρωπο που προσεύχεται…

Ο διάβολος φθονεί πολύ τον άνθρωπο που προσεύχεται, και χρησιμοποιεί κάθε τέχνασμα, προκειμένου να πλήξει το σκοπό του.

Ἡ ἀξία τῆς Εὐχῆς τοῦ Ἀποδείπνου «Ἄσπιλε, ἀμόλυντε…» – Τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μάνης κ. Χρυσοστόμου Γ’

Ἡ εὐχή στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τήν ὁποία ἀναγιγνώσκουμε ἤ καί ψάλλουμε στό Μικρό καί στό Μέγα Ἀπόδειπνο καί τήν ὁποία ἔγραψε ὁ λόγιος ὅσιος Παῦλος, ὁ ἱδρυτής καί κτίτωρ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Θεοτόκου τῆς Εὐεργέτιδος στήν Κων/λη τόν 11ο αἰῶνα, ἔχει μεγάλη ἀξία καί σπουδαιότατο πνευματικό περιεχόμενο.

Κυριακή της Τυρινής - «ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν»

«ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν»

Καθὼς πρόκειται νὰ εἰσέλθουμε στὴν κατανυκτικὴ περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καὶ νὰ ἀνοιχθοῦμε στὸ στάδιο τῶν ἀρετῶν, νὰ ἀγωνισθοῦμε πνευματικῶς, ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ μᾶς ἐφιστᾶ τὴν προσοχὴ σὲ τρεῖς πλευρὲς τῆς χριστιανικῆς μας ζωῆς, σὲ τρεῖς βασικὲς χριστιανικὲς ἀρετές, ποὺ ὀφείλουμε νὰ καλλιεργήσουμε, γιὰ νὰ διέλθουμε τὴν περίοδο αὐτή.

Άγιος Σιλουανός : Για να φτάσουμε στην αγάπη του Θεού…

Για να φτάσουμε στην αγάπη του Θεού, πρέπει να τηρούμε όλα όσα παρήγγειλε ο Κύριος στο Ευαγγέλιο. Πρέπει να συμπάσχει η καρδιά μας και όχι μόνο τον άνθρωπο να αγαπούμε, αλλά να συμπονούμε και κάθε πλάσμα, κάθε κτίσμα του Θεού.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος : Πρέπει να αγρυπνούμε και να αποκρούουμε τις πανταχόθεν εφόδους του διαβόλου

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Όσο αυξάνεται η πνευματική μας περιουσία, τόσο να εντείνουμε την προσοχή μας και να αποκρούουμε τις πανταχόθεν εφόδους του διαβόλου και με την άριστη διαγωγή μας, αφού προσελκύσουμε την εύνοια από τον Θεό, να καταστήσουμε τους εαυτούς μας, ανώτερους από τα βέλη του διαβόλου.