Κύριε ‘Ιησού Χριστέ, πού είσαι το γλυκό φως τής αγίας δόξας του αθανάτου, του ουρανίου, του αγίου, του μακάριου Πατέρα σου, τώρα πού φτάσαμε στη δύση του ήλιου και είδαμε το εσπερινό φως, υμνούμε τον Πατέρα, εσένα τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, τον ένα Θεό. Πρέπει σε κάθε ώρα και στιγμή να σε υμνούμε με καθαρές ψυχές και χαρούμενες φωνές, Υιέ Θεού, γιατί εσύ δίνεις τη ζωή και γι’ αυτό ο κόσμος σε δοξάζει.
Αγίου Ιωάννου Κροστάνδης
Ν’ αγαπάς κάθε άνθρωπο αδιάκριτα.
Μη λογαριάζεις αν είναι αδύναμος κι αμαρτωλός. Μη σκέφτεσαι την αμαρτία, αλλά την προέλευση του ανθρώπου, που είναι η ίδια η εικόνα του Θεού.
“Ἡσυχία…’Ἐκεῖ γεννιέται ή γνώση τοῦ ἑαυτοῦ σου.
Ο άνθρωπος είναι το τελειότερο δημιούργημα του Θεού, που έγινε την έκτη ημέρα της δημιουργίας, κατά την διήγηση του θεόπτου Μωυσέως.
Ο Παπα-Τύχων και οι Επουράνιοι Συλλειτουργοί του
Ο Παπα-Τύχων, ο γνωστός Ρώσος αγιορείτης ησυχαστής της Καψάλας (1968), όταν λειτουργούσε, έλεγε στον ψάλτη νά στέκεται έξω από το εκκλησάκι, στον μικρό διάδρομο, κι από κεί να εκφωνεί το «Κύριε ελέησον».
Μ’ αυτή τη σκέψη να δεχθείς κι εσύ την ασθένειά σου, ευχαριστώντας το Θεό, που φροντίζει για τη σωτηρία σου.
Τὸ «Μολών λαβέ» ἔχει κάτι ποὺ στερεώνει ἠθικά, ἀλλὰ ἰδίως ἁγιοπνευματικά. Εἶναι μιὰ συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Συνέχεια, ποὺ ἑνώ θηκε μὲ τὸν Χριστιανισμὸ καὶ ἔγινε ἕνα ὡραῖο πρᾶγμα, ποὺ λέγεται Ρωμιοσύνη.
