Κύριε ‘Ιησού Χριστέ, πού είσαι το γλυκό φως τής αγίας δόξας του αθανάτου, του ουρανίου, του αγίου, του μακάριου Πατέρα σου, τώρα πού φτάσαμε στη δύση του ήλιου και είδαμε το εσπερινό φως, υμνούμε τον Πατέρα, εσένα τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, τον ένα Θεό. Πρέπει σε κάθε ώρα και στιγμή να σε υμνούμε με καθαρές ψυχές και χαρούμενες φωνές, Υιέ Θεού, γιατί εσύ δίνεις τη ζωή και γι’ αυτό ο κόσμος σε δοξάζει.
Τι να πω στο παιδί μου για να έρθει κοντά στην εκκλησία; Κάποτε το παιδί μου πήγαινε μέσα στο Ιερό Βήμα και έκανε το “παπαδάκι”, και βοηθούσε τον ιερέα, αλλά σήμερα δεν πηγαίνει εκκλησία, τι να κάνω;
Το Άγιο Μανδήλιο. Έργο Θεοφάνη του Κρητικού, Ιερά Μονή Σταυρονικήτα Αγίου Όρους.
(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Τη αυτή ημέρα [9η Αυγούστου] η ανάμνησις της ευρέσεως της αχειροποιήτου και σεβασμίας Εικόνος του Μυρίου εν τοις Καμουλιανοίς.
(…)
Όντως παράδοξον είναι τούτο και φοβερόν, αδελφοί, ότι ο Κτίστης των απάντων οράται υπό των πηλίνων ημών με χαρακτήρα [όψη] πανσέβαστον, και εκεί μεν εις την διά Σαρκός επιδημίαν του εφάνη νέος διά Γεννήσεως, εδώ δε ο ίδιος κατεδέχθη σήμερον να προσκυνήται με Εικόνα σωματικήν· ω θαύμα μέγα! πάλιν συγκατάβασις εγένετο Δεσπότου προς τους δούλους!
Ο άγγελος λέει στις μυροφόρες: “Ιησούν ζητείτε τον Ναζαρηνόν τον Εσταυρωμένον;”
Αυτό το “εσταυρωμένον”,λαμβάνει πλέον άλλη αξία και έτερο βαθύ νόημα.
Για τους περισσότερους ανθρώπους ο θάνατος είναι η έσχατη απόδειξη δουλείας.
Είμαστε ανίσχυροι απέναντί του. Μπορούμε να τον απομακρύνουμε, αλλά όχι να τον υπερβούμε.
“Συχνά η Μεγάλη Εβδομάδα χαρακτηρίζεται ως περίοδος γεμάτη με «ωραιότατες παραδόσεις» και «έθιμα», ως ξεχωριστό τμήμα του εορτολογίου μας.
1) Ήρθα να σώσω τον κόσμο! (Ιωάννη 12:47)
2) Ήρθα εν ονόματι του Πατρός μου(Θεού)! (Ιωάννη 5:43)
Κύριε, στείλτε μου βροχή. Και ο Κύριος έστειλε βροχή στη γη.
Μετανοείτε φωνάζει ο Χριστός, για την πνευματική σας αδιαφορία ενδιαφέρεστε για όλα τα πράγματα και δεν ενδιαφέρεστε για το ύψιστο «πράγμα».
Στη προσπάθειά του αυτή, ξεχνάει να κοιτάξει τον συνάνθρωπό του.
Δεν είναι φυσικά απόλυτο αυτό.
Το συγκεκριμένο εδάφιο ο Κύριος το είπε κατά τη διάρκεια του Μυστικού Δείπνου. Αφού έφυγε ο Ιούδας ο Ισκαριώτης για να τον προδώσει. Στη συνέχεια αυτών των λόγων. Βλέπουμε τον Κύριο να ενημερώνει τους υπόλοιπους μαθητές του σχετικά με τα γεγονότα που πρόκειται να επακολουθήσουν. Να τους δίνει οδηγίες πώς να τα αντιμετωπίσουν και να τους αναλύει βασικά θέματα πίστεως. Που διευκρινίζουν ποια είναι η σωστή σχέση των πιστών μαζί Του όπως και με τον Πατέρα και με το Άγιο Πνεύμα.
Έρχεται ο Χριστός να πάθει για εμάς…
Χαρείτε!
Χαρείτε με τις ημέρες που έρχονται!
Ζυγίστε μέσα σας την χαρά και το μεγαλείο των ημερών.
Δεν συγκρίνεται και δεν καλύπτεται με καμιά λύπη, αδικία, κακό.
Έρχεται ο Χριστός να παθει για εμάς. Ας κρατήσουμε τον νου μας προσηλωμένο σ’ Αυτόν.
Η αγάπη Του για εμάς είναι ακατανίκητη.
Το λέει και ο Απόστολος των εθνών: τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ; θλῖψις ἢ στενοχωρία ἢ διωγμὸς ἢ λιμὸς ἢ γυμνότης ἢ κίνδυνος ἢ μάχαιρα;…
Αυτήν την αγάπη να κρατήσουμε και με κατάνυξη να πορευθούμε μαζί Του αυτήν την Μ. Εβδομάδα.
Πορεία μαζί Του προς τον Γολγοθά, με το βλέμμα στραμμένο στην κορυφή, ατενίζοντας τον Σταυρό.
Και μην ξεχνάμε ότι όποιος γεύεται Σταυρό γεύεται και την Ανάσταση!
Καλή Ανάσταση!
† αρχ. Βαρθολομαίος Καθηγούμενος Ι.Μ. Εσφιγμένου
https://proseuxi.gr/
Το Σάββατο της ΣΤ΄ Εβδομάδος των Νηστειών η Αγία μας Εκκλησία όρισε να εορτάζουμε την θαυμαστή ανάσταση του Λαζάρου. Αυτό δεν είναι τυχαίο.
Διότι, πρώτον το μεγάλο και θαυμαστό αυτό γεγονός συμπίπτει χρονικά με την είσοδο του Κυρίου μας στην αγία πόλη της Ιερουσαλήμ.
