ΑΝΕΙΠΩΤΟ ΘΕΑΜΑ.ΓΥΡΩ ΤΗΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΕΚΑΔΕΣ ΑΓΓΕΛΟΙ.

 

Το αληθινό γεγονός πού καταγράφουμε έγινε γύρω στο 1940 , πριν από την έναρξη του πολέμου.

Ένας ιερεύς ο παπα-Θεόδωρος κλήθηκε για να κοινωνήσει δύο χριστιανούς ετοιμοθάνατους . Έναν πλούσιο , σκληρό και φιλάργυρο και μια ενάρετη χήρα , που μεγάλωσε μόνη της , με τιμιότητα και σωφροσύνη , σκληρό αγώνα και φτώχεια πολλή , εκείνα τα χρόνια , οκτώ παιδιά !!!

Ο παπα-Θεόδωρος πήρε μαζί τον διάκονο του , τον πατέρα Λαυρέντιο. Μπροστά ο νεωκόρος , στο πλάι ο διάκονος και ο ιερεύς με το άγιο Ποτήριο , ασκεπής και με τον Αέρα στους ώμους , (όπως εσυνηθίζετο τότε),πήγαν πρώτα στο σπίτι του πλούσιου , αλλά αυτός ούτε καν ήθελε να ακούσει για Θεία Κοινωνία !Μόνο φώναζε:

-Δεν είμαι εγώ για θάνατο ! Έγινε ένας διάλογος , όσο ήταν δυνατόν , μεταξύ του ιερέως και του άρρωστου , αλλά αυτός ήταν ανένδοτος , δεν ήθελε να κοινωνήσει.

Λέγει τότε ο διάκονος ,

ο πατήρ Λαυρέντιος :

-Πάτερ Θεόδωρε , μου δίνετε , σας παρακαλώ το άγιο Ποτήριο , να πάω να κοινωνήσω την ετοιμοθάνατη κυρία Μαρία και εσείς να συζητήσετε με τον ασθενή μέχρι να γυρίσω ! Και εάν έχει πεισθεί , να τον Κοινωνήσουμε μετά;

-Να πας παιδί μου , με τις ευχές μου . Ο νεωκόρος μπροστά με το λαδοφάναρο και πίσω ο διάκονος με την Θεία Κοινωνία έφθασαν σε ένα φτωχικό σπιτάκι. Μπήκαν μέσα και είδαν γύρω από το κρεβάτι της κυρα-Μαρίας να παρευρίσκονται τα παιδιά , τα εγγόνια ,

οι λοιποί συγγενείς της και όλοι να κλαίνε για την υπέροχη αυτή μητέρα , γιαγιά και συγγενή . Μόλις προχώρησε λίγο ο διάκονος , έμεινε ακίνητος ! Τι είδε ; Ανείπωτο θέαμα ! Περικυκλωμένη δεν ήταν μόνο από ανθρώπους ή αγιασμένη αυτή ψυχούλα , αλλά και από δεκάδες Αγγέλους και Αρχαγγέλους , που συνωστίζονταν μέσα στο δωμάτιο ποιος θα πρώτοχαϊδέψει και ποιος θα πρωτοαπαλύνει και θα πρωτοσφουγγίσει τον ίδρωτα αυτής της υπερευλογημένης μάνας !

Και δεν ήταν μόνο αυτό !!! Ακριβώς πάνω από το κεφαλάκι της , στο προσκεφάλι της δηλαδή , ήταν η Υπεραγία Θεοτόκος , η οποία με ένα θεοΰφαντο μαντήλι της σκούπιζε τον ίδρωτα του πυρετού από το μέτωπο της . Τα δε χείλη της ετοιμοθάνατης ψιθύριζαν:

«Χαίρε , Νύμφη ανύμφευτε».

Και ω του θαύματος όλοι οι Άγγελοι έπεσαν «μπρούμυτα» και προσκύνησαν το εισερχόμενο πανάγιο Ποτήριο πού είχε μέσα το τίμιο Σώμα και το Αίμα του Κυρίου !

Όλες οι Αγγελικές Δυνάμεις ! Και η Υπεραγία Θεοτόκος , κατά έναν ακατάληπτο τρόπο , ασπάσθηκαν το άγιο Ποτήριο και οδήγησαν τον διάκονο να κοινωνήσει την ετοιμοθάνατη.

Μετά τη Θεία Κοινωνία οι Άγγελοι πήραν την ψυχή αυτής της ευλογημένης μάνας , την παρέδωσαν στα χέρια της Παναγίας και όλοι μαζί ανήλθαν στον Ουρανό . Άστραψε ο τόπος , μοσχοβόλησε το δωμάτιο και ο διάκονος με φόβο και χαρά απερίγραπτη και αγαλλίαση έφυγε και επέστρεψε στο σπίτι του πλουσίου . Μπήκε μέσα και τον κατέλαβε ρίγος , γιατί γύρω από το κρεβάτι του φιλάργυρου αυτού ανθρώπου , βρίσκον­ταν εκατοντάδες δαίμονες ,οι όποιοι με τρίαινες φοβερές κατατρυπούσαν το σώμα του σε διάφορα σημεία: στα γόνατα , στα πόδια , στα χέρια , στις παλάμες , στην κοιλιά , στο λάρυγγα , στα μάτια , στο κεφάλι . Με όσα μέλη αμάρτησε , πάνω σ'αυτά τρυπούσαν οι δαίμο­νες . Ούρλιαζε , φώναζε ο ταλαίπωρος πλούσιος . Παρέδωσε το άγιο Ποτήριο τρέμοντας , στα χέρια του ιερέως ,

ο διάκονος και από τον τρόμο του λιποθύμησε .

O ιερεύς εις μάτην προσπαθούσε να πείσει τον πλούσιο να «ετοιμαστεί» για το τέλος ! Αυτός τίποτα ! Πέθανε τελικά χωρίς Θεία Κοινωνία και χωρίς Εξομολόγηση.

Πατήρ Στέφανος Αναγνωστόπουλος.

https://ofelimapneumatika.blogspot.com/