Βοᾶς τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» καί ἀναδίδεται ἡ εὐωδία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, λαμβάνεις «ἄρραβωνα Θείου Πνεύματος».
Διότι «τό Ἅγιον Πνεῦμα συμπάσχον ἠμίν ἐποφοιτά» καί «προτρέπεται εἰς ἔρωτα πνευματικῆς προσευχῆς». Μάλιστα προσεύχεται καί αὐτό, ἀντί δί’ ἠμᾶς πού ξεχνοῦμε, καί ἀναλαμβάνει τά ὑστερήματά μας, τάς ἀκαθαρσίας ἠμῶν, τήν πτωχείαν τῆς ὑπάρξεώς μας.
Διότι εἴμεθα ἕκαστος ναός Θεοῦ καί, ὅταν προσευχώμεθα, γινόμεθα ἱερουργοί μεγάλου μυστηρίου.
Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης μᾶς λέει: «Ὅταν ἀκούωμεν θυμιατό νά κτυπάη, ἅς ἐνθυμηθοῦμε ὅτι ναός εἴμεθα ἠμεῖς καί ἅς νοιώθωμεν νοερῶς ὅτι θυμιάζομεν τόν Χριστόν, πού εἶναι μέσα εἰςἠμᾶς, καί ἔτσι νά προσκυνῶμεν ταύτην τήν σκηνήν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος».
Ο νους να μην περισπάται από την προσευχή:
ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΚΟΜΠΟΣΧΟΙΝΙ ΒΟΗΘΗΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
https://proseuxi.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου