-Γέροντα, τι σημαίνει το «δόξα σοι ο Θεός»;
-«Δόξα σοι ο Θεός» θα πη «να γίνη γνωστός ο Θεός
στους ανθρώπους». Βλέπεις και εκείνο που είπε ο Χριστός:
«Εγώ σε εδόξασα επί της γης... και νύν δόξασον με συ,
Πάτερ» μερικοί το παρεξηγούν και λένε:
«Και ο Χριστός ζητάει δόξα!». Ενώ αυτό σημαίνει: «Εγώ, Πατέρα,
Σε έκανα γνωστό επί της γης, κάνε με γνωστό κι Εσύ,
για να πιστέψουν οι άνθρωποι».
-Γέροντα, αισθάνομαι την ανάγκη να λέω περισσότερο το
«δόξα σοι ο Θεός» παρά το «Κύριε ελέησον». Μήπως δεν είναι σωστό;
-Καλό είναι αυτό, ευλογημένη. Εγώ μπορεί να περάσω ολόκληρη
μέρα κάνοντας εργόχειρο και λέγοντας «Δόξα σοι ο Θεός.
Δόξα σοι ο Θεός, γιατί ζώ. Δόξα σοι ο Θεός, γιατί θα πεθάνω
και θα πάω κοντά στον Θεό. Δόξα σοι ο Θεός, ακόμη και εάν με βάλη
στην κόλαση και πάρη έναν κολασμένο στον Παράδεισο.
Και εάν θέλη να μη με θυμάται στην κόλαση και λυπάται,
ας πάρη πολλούς κολασμένους στον Παράδεισο, ώστε η χαρά του
γι’ αυτούς να είναι περισσότερη και να λιγοστέψει η στενοχώρια του για μένα».
Το «δόξα σοι ο Θεός» να μη λείπει ποτέ από τα χείλη σας.
Εγώ, όταν πονάω, το «δόξα σοι ο Θεός» έχω για χάπι του πόνου,
τίποτε άλλο δεν με πιάνει. Το «δόξα σοι ο Θεός» είναι ανώτερο
και από το «Ιησού Χριστέ, ελέησον με». Έλεγε ο Πάπα Τύχων:
«Το "ελέησον” έχει εκατό δραχμές, το "δόξα σοι” έχει χίλιες δραχμές
είναι δηλαδή πολύ πιο ακριβό». Ήθελε να πη ότι ο άνθρωπος ζητάει
το έλεος του Θεού από ανάγκη, ενώ δοξολογεί τον Θεό από φιλότιμο,
και αυτό έχει μεγαλύτερη αξία. Συνιστούσε μάλιστα να λέμε το
«δόξα σοι ο Θεός», όχι μόνον όταν είμαστε καλά, αλλά και όταν περνάμε
δοκιμασίες, γιατί και τις δοκιμασίες τις επιτρέπει ο Θεός
για φάρμακα της ψυχής.
-Γέροντα, μερικές φορές, όταν λέω «δόξα τω Θεώ», νιώθω μέσα μου
ένα φτερούγισμα. Τι είναι αυτό;
-Αγαλλίαση πνευματική είναι. Τώρα, επειδή μου έδωσες χαρά που λες
«δόξα τω Θεώ», από την χαρά μου θα αρχίσω να γράφω «δόξα τω Θεώ,
δόξα τω Θεώ» και θα γεμίσω μία κόλλα χαρτί με το «δόξα τω Θεώ»!
Ο Θεός να σε αξιώσει στην άλλη ζωή να είσαι μαζί με τους Αγγέλους
που δοξολογούν συνέχεια τον Θεό. Αμήν.
(Λόγοι Παϊσίου, τόμος ς΄, Περί προσευχής, Εκδ. Ιερού Ησυχαστηρίου
"Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος", σελ.235-236)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου