Δεν δίνει βαρειές εντολές, αλλά διατάζει όσα και η ανθρώπινη φύσις υποδεικνύει, ότι δηλαδή η γυναίκα χρειάζεται ευσπλαχνία. «Και ελάτε να κουβεντιάσουμε, λέγει ο Κύριος» (Ησ. 1,18). Κάνετε κάτι μικρό κι εγώ θα προσθέσω το υπόλοιπο∙ δώστε μου το λίγο κι εγώ θα σας χαρίσω το όλο. «Ελάτε».
Και πού να έλθουμε; Σε μένα που ερεθίσατε, που εξοργίσατε, σε μένα που είπα∙ «Δεν σας ακούω», για να φοβηθείτε την απειλή μου και με την μετάνοιά σας ας να διώξετε την οργή μου.
Ελάτε προς εμένα που δεν σας ακούω, για να σας ακούσω. Και τί θα μου προσφέρεις; Τέλεια θεραπεία, που δεν αφήνει ίχνος, δεν αφήνει σημάδι, δεν αφήνει ουλή. «Ελάτε να συζητήσουμε, λέει ο Κύριος»∙ και προσθέτει: «Κι αν οι αμαρτίες σας είναι σαν το κόκκινο ρούχο, θα τις κάνω λευκές σαν το χιόνι» (Ησ. 1,18).
Μήπως υπάρχει κάπου σημάδι; Μήπως υπάρχει κάπου ρυτίδα μαζί με άσπρο και αστραφτερό χρώμα; «Κι αν οι αμαρτίες σας είναι κατακόκκινες, θα τις ασπρίσω σαν το μαλλί των προβάτων».
Μήπως υπάρχουν κάπου μελανιές; Μήπως υπάρχει κηλίδα; Όχι! Και πώς κατορθώνονται αυτά; Μήπως άλλες είναι οι υποσχέσεις; Όχι.
Το αψευδές στόμα του Κυρίου τα είπε αυτά. Και είδες όχι μόνο το μέγεθος των υποσχέσεων, αλλά και το μεγαλείο Εκείνου που δώρησε αυτά. Διότι στον Θεό, που έχει τη δύναμη να καθαρίσει τον αμαρτωλό από κάθε ρύπο, τα πάντα είναι δυνατά.
Λοιπόν, αφού ακούσαμε αυτά και αφού γνωρίζουμε το φάρμακο της μετανοίας, ας Τον δοξολογήσουμε, διότι σ’ Αυτόν ανήκει η δόξα και η δύναμις στον αιώνα, Αμήν.
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
https://proseuxi.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου