Ψαλμός 36…ἡ ρομφαία αὐτῶν εἰσέλθοι εἰς τάς καρδίας αὐτῶν καί τά τόξα αὐτῶν συντριβείη.

 ΨΑΛΜΟΣ 36

Συνωμοτεῖ ὁ ἀσεβὴς σὲ βάρος τοῦ δικαίου, τρίζει τὰ δόντια του ἐναντίον του. Ὁ Κύριος γελάει μαζί του γιατὶ ξέρει πὼς ἔρχεται τῆς τιμωρίας του ἡ μέρα.

Οἱ ἀσεβεῖς σέρνουν σπαθιά, τεντώνουνε τὰ τόξα τους… Μὰ τὸ σπαθί τους στὴν καρδιά τους θὰ μπεῖ. Θὰ τσακιστοῦν τὰ τόξα τους.

Οἱ ἀπόγονοι τῶν ἀσεβῶν θὰ ἐξαφανιστοῦν. Οἱ δίκαιοι θὰ κατακτήσουνε τὴ χώρα, σ’ αὐτὴν θὰ κατοικοῦν γιὰ πάντα.

Εἶδα τὸν ἀσεβὴ νὰ ὑπερυψοῦται, νὰ ὑψώνεται σὰν κέδρος τοῦ Λιβάνου. Καὶ πάλι πέρασα, καὶ νά ποὺ δὲν ὑπῆρχε. Τὸν ἀναζήτησα, κι οὔτε ποὺ βρέθηκε.

Οι Χαιρετισμοί εις τον Τίμιον Σταυρόν

Τους Χαιρετισμούς μπορούμε να τους διαβάζουμε κάθε Παρασκευή, ημέρα αφιερωμένη στο Σταυρό, την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, στην εορτή της παγκοσμίου Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού (14 Σεπτεμβρίου) και την Μεγάλη Παρασκευή.

Χαιρετισμοί στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο και Βαπτιστή

Χ

αιρετισμοί στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο και Βαπτιστή. Βλέπων γένος ἀνθρώπων κείμενον ἀπανθρώπως, ἀνίσταται Θεὸς φιλανθρώπως, καὶ θελήσας πέμψαι τὸν Υἱόν, ἐκκαθάραι πάντα τὸν ἰὸν τοῦ ὄφεος, προσέπεμψε τὸν Πρόδρομον, κηρύξαι τοῖς ἀνθρώποις λέγειν·Αλληλούϊα…

Ύμνος στην πανσέβαστο Παρθένο – Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως

Ύμνος στην πανσέβαστο Παρθένο – Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως

-ΤΡΙΤΗ 2 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ 7:00 π.μ. ΟΡΘΡΟΣ, ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ (ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΛΕΙΤΟΥΡΓΟ)
-ΚΑΘΕ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΩΡΑ 6:30 μ.μ. ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ Η ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ

Ἐγκώμιο στούς ἁγίους Ἀποστόλους

Ὁσίου Ἐφραίμ του Σύρου

Xαίρετε, Ἅγιοι Ἀπόστολοι, βασιλεῖς τοῦ Χριστοῦ· διότι σ’ ἐσᾶς ἐμπιστεύθηκε τήν ἐπουράνια καί τήν ἐπίγεια βασιλεία. Σᾶς ἔδωσε τήν ἐξουσία νά κυβερνᾶτε καί νά φροντίζετε καί τούς δύο θρόνους, θέλοντας ἀπό τή μία νά ἀποκατασταθεῖ ἡ κληρονομιά τῆς ἐπίγειας βασιλείας, ἀπό τήν ἄλλη νά ἀστράψει ἡ δόξα, νά πλεονάσει ἡ ὀμορφιά, νά φανερωθεῖ τό φῶς, νά γίνουν γνωστά τά μυστήρια, νά κηρυχθεῖ ἡ
δύναμη τῆς ἐπουράνιας βασιλείας.

Ψαλμός ν´ (50ος) - Ελέησον με ο Θεός

Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου.

Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με.

Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διαπαντός.

Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον, καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα.

Ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε.

Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου.

Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας· τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι.

Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσομαι· πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι.

Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην· ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα.

Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου, καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψον.

Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου.

Μὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου σου, καὶ τὸ πνεῦμά σου τὸ Ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ᾿ ἐμοῦ.

Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου, καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με.

Διδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι.

Ῥῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεός, ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου· ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην σου.

Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου.

Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν· ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις.

Θυσία τῷ Θεῷ, πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει.

Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σιών, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ.

Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα.

Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχους.

                                   **************

                                       **************

Ἐλέησέ με, Θεέ μου, σύμφωνα μὲ τὸ ἄπειρο ἔλεός Σου, καὶ μὲ τὴν ἀπέραντη εὐσπλαγχνία Σου ἐξάλειψε τὴ μεγάλη ἁμαρτία μου.

Ἀκόμη περισσότερο, πλύνε με ἀπὸ τὸ ρύπο τῆς ἀνομίας μου κι ἀπὸ τὴν ἁμαρτία μου καθάρισέ με.

Γιατὶ ἔχω συναίσθηση τῆς ἀνομίας μου καὶ ἡ ἁμαρτία μου βρίσκεται πάντοτε μπροστά μου.

Σ᾿ Ἐσένα μόνο ἁμάρτησα καὶ τὶς ἁμαρτωλές μου πράξεις ἐνώπιόν Σου διέπραξα,

γιὰ νὰ δικαιωθεῖς ἔτσι γιὰ τὶς ἀποφάσεις Σου γιὰ μένα καὶ ἐξέλθεις νικητὴς ὅταν Σὲ κατακρίνουν (χωρὶς νὰ γνωρίζουν).

(Ἐλέησέ με) γιατὶ νά, ἀπὸ τὴ στιγμὴ τῆς συλλήψεώς μου ὡς ἔμβρυο, φέρω κληρονομικὴ τὴ ροπὴ πρὸς τὴν ἁμαρτία.

Μὲ τὸ προπατορικὸ ἁμάρτημα καὶ μὲ τὴν κλίση στὴν ἁμαρτία μὲ κυοφόρησε καὶ μὲ γέννησε ἡ μητέρα μου.

Ὅμως Ἐσὺ ἀγάπησες μονάχα τὴν ἀλήθεια καὶ μοῦ φανέρωσες τὰ ἄγνωστα καὶ ἀπόκρυφα μυστήρια τῆς σοφίας Σου.

Θὰ μὲ ραντίσεις μὲ τὸ ἔλεός σου σὰν μὲ φύλλα τοῦ ἀρωματικοῦ φυτοῦ ὑσσώπου καὶ θὰ καθαριστῶ. Θὰ μὲ πλύνεις μὲ τὴ χάρη Σου καὶ θὰ γίνω πιὸ λευκὸς καὶ ἀπὸ τὸ χιόνι.

Θὰ μὲ κάνεις νὰ αἰσθανθῶ ἀγαλλίαση καὶ εὐφροσύνη, θὰ ἀγαλλιάσουν καὶ τὰ κόκαλά μου, ποὺ ταπεινώθηκαν (ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες μου).

Στρέψε μακριὰ τὸ πρόσωπό Σου ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες μου, καὶ ἐξαφάνισε ὅλες τὶς ἀνομίες μου.

Κτίσε μέσα μου καρδιὰ καθαρή, Θεέ μου, καὶ μὲ πνεῦμα εὐθύτητας καὶ εἰλικρίνειας ἀνακαίνισέ με ἐσωτερικά.

Μὴ μὲ ἀποδιώξεις ἀπὸ τὸ πρόσωπό Σου καὶ μὲ περιφρονήσεις, καὶ μὴ μοῦ ἀφαιρέσεις τὸ Πνεῦμα Σου τὸ Ἅγιο.

Δώρησέ μου ξανὰ τὴν ἀγαλλίαση ποὺ δίνει ἡ σωτηρία Σου καὶ μὲ διάθεση καὶ θέληση ἰσχυρὴ στήριξέ με.

Θὰ διδάξω σ᾿ ὅλους ὅσοι παραβαίνουν τὸ νόμο Σου τὴν ὁδὸ τῶν ἐντολῶν Σου καὶ θὰ ἐπιστρέψουν οἱ ἁμαρτωλοὶ σ᾿ Ἐσένα.

Ἐλευθέρωσέ με ἀπὸ τὴν ἐνοχὴ τῶν αἱμάτων ποὺ ἔχυσα, Θεέ μου, Θεὲ τῆς σωτηρίας μου.

Τότε ἡ γλώσσα μου θὰ ἀγαλλιάσει καὶ θὰ ὑμνήσει τὴ δικαιοσύνη Σου.

Κύριε, τὰ κλεισμένα ἀπὸ τὴ ντροπὴ χείλη μου θ᾿ ἀνοίξεις καὶ τὸ στόμα μου θὰ σὲ αἰνέσει.

Γιατὶ ἂν ἐπιθυμοῦσες θυσία ὑλικὴ θὰ στὴν εἶχα προσφέρει.

Ὅμως Ἐσένα δὲ Σὲ ἱκανοποιοῦν οἱ θυσίες τῶν ζώων ποὺ καίγονται στὸ θυσιαστήριο.

Θυσία ἀρεστὴ σ᾿ Ἐσένα εἶναι τὸ συντετριμμένο γιὰ τὶς ἁμαρτίες της πνεῦμα·

Ὁ Θεὸς ποτὲ δὲν θὰ ἀπορρίψει τὴ συντετριμμένη καὶ ταπεινωμένη καρδιά.

Δεῖξε τὴν καλή Σου θέληση, Κύριε, καὶ τὴν ἀγάπη Σου καὶ πρὸς τὴ Σιών, κι ἂς χτιστοῦν τὰ τείχη τῆς Ἱερουσαλήμ.

Τότε θὰ εὐαρεστηθεῖς νὰ δεχτεῖς μαζὶ μὲ τὴν πνευματική μας θυσία καὶ τὶς ὑλικὲς θυσίες, ὅπως εἶναι οἱ προσφορὲς τῶν καρπῶν καὶ οἱ θυσίες ζώων στὸ θυσιαστήριο.

Τότε θὰ ἀνεβάσουν στὸ θυσιαστήριό Σου μοσχάρια γιὰ νὰ προσφερθοῦν θυσία σ᾿ Ἐσένα.

https://prayer.enavasi.gr/

Ο Ακάθιστος Ύμνος

Ο Ακάθιστος Ύμνος επικράτησε να λέγεται ένας ύμνος «Κοντάκιο» της Ορθόδοξης Εκκλησίας, προς τιμήν της Υπεραγίας Θεοτόκου, από την όρθια στάση, που τηρούσαν οι πιστοί κατά τη διάρκεια της ψαλμωδίας του. Οι πιστοί έψαλλαν τον Ακάθιστο Ύμνο όρθιοι, υπό τις συνθήκες που θεωρείται ότι εψάλη για πρώτη φορά, ενώ το εκκλησίασμα παρακολουθούσε όρθιο κατά την ακολουθία της γιορτής του Ευαγγελισμού, με την οποία συνδέθηκε ο ύμνος.

Ὕμνος τῆς Ἀγάπης

Ὕμνος τῆς Ἀγάπης

Α´ ἐπιστολὴ Παύλου πρὸς Κορινθίους (ιβ´ 27 - ιγ´ 13)

O Πεντηκοστός (Ν) Ψαλμός

Είναι ο υπέροχος και πολύ γνωστός ψαλμός του Δαυίδ ο 50ος Ψαλμός. Λέγεται ότι τον έγραψε περίπου το 1000 πΧ. Την εποχή εκείνη ο Δαυίδ κυριεύθηκε από σφοδρό πάθος για τη πανέμορφη Βηθσαβεέ τη γυναίκα του στρατηγού Ουρίου. Το ολέθριο αυτό ερωτικό του πάθος τον τύφλωσε. Ο Χετταίος Ουρίας ήταν γενναίος στρατηγός πιστός στο βασιλια Δαυίδ.

Παρόλα αυτά θόλωσε το μυαλό του Δαυίδ. Έστειλε τον γενναίο και πιστό Ουρία στο πιο επικίνδυνο σημείο του μετώπου για να σκοτωθεί οπωσδήποτε. Πράγματι στη μάχη κατά των Αμμωνιτών ο γενναίος Ουρίας πολέμησε ηρωικά και σκοτώθηκε. Τότε ο Δαυίδ ελαβε τη χήρα Βηθσαβεέ για γυναίκα του.

Πως τιμούμε και πως εορτάζουμε τον Άγιο που φέρουμε το όνομά του ;

 

 

 

Μελέτη τῆς ζωῆς τῶν Ἁγίων

Ἡ ἀγάπη μας πρός τούς Ἁγίους, καί ἰδιαίτερα πρός αὐτόν, πού ἀξιωθήκαμε νά φέρουμε τό ὄνομά του,φανερώνεται καί μέ τή μελέτη τῆς ζωῆς του.

Πρώτη καί βασική πηγή γιά τή ζωή τους, εἶναι οἱ ἱερές Ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας μας. Οἱ ὑμνωδοί, φωτισμένοι ἀπό τό Θεό, ἔψαλλαν ὁλόκληρη τή ζωή τους, ἀπό τή γέννηση μέχρι τό θάνατό τους.

Ο ύμνος της αγάπης

 

Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

1. Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον.

Ἁγίου Νεκταρίου : Ὕμνος ρθ΄ Εἰς τὴν θερμὴν πρεσβείαν τὴν Παρθένον Μαρίαν

 

Πρεσβείαν κεκτημένη Σὺ ἀκοίμητον
τὰ πάθη τῆς ψυχῆς μου κατακοίμισον,
Σαῖς μεσιτείαις ἱεραῖς, Πανάχραντε,
καὶ νῆψιν πρὸς λατρείαν θείαν δώρησαι.

Οι Καταβασίες των Χριστουγέννων με μετάφραση

 

Ωδή α’

Χριστός γεννάται δοξάσατε• Χριστός εξ ουρανών απαντήσατε• Χριστός επί γης υψώθητε. Άσατε τω Κυρίω πάσα η γη, και εν ευφροσύνη, ανυμνήσατε λαοί , ότι δεδόξασται.

O Αναστάσιμος Κανόνας του Πάσχα

Ο ωραιότατος αναστάσιμος Κανόνας του Πάσχα «Αναστάσεως ημέρα λαμπρυνθώμεν λαοί…», συγκινεί βαθύτατα, όσους γνωρίζουν πως η τελετή της Αναστάσεως του Κυρίου δεν τελειώνει με την ανάγνωση του αναστάσιμου ι. Ευαγγελίου στον περίβολο του Ναού. Συνεχίζει να συγκινεί, να θέλγει και να ικανοποιεί βαθύτατα, όσους δεν τρέπονται σε … άτακτη φυγή με το άκουσμα του «Χριστός Ανέστη»».