Κύριε ‘Ιησού Χριστέ, πού είσαι το γλυκό φως τής αγίας δόξας του αθανάτου, του ουρανίου, του αγίου, του μακάριου Πατέρα σου, τώρα πού φτάσαμε στη δύση του ήλιου και είδαμε το εσπερινό φως, υμνούμε τον Πατέρα, εσένα τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, τον ένα Θεό. Πρέπει σε κάθε ώρα και στιγμή να σε υμνούμε με καθαρές ψυχές και χαρούμενες φωνές, Υιέ Θεού, γιατί εσύ δίνεις τη ζωή και γι’ αυτό ο κόσμος σε δοξάζει.
Η μπόρα έχει περάσει, αλλά θυμωμένα κυλούν τα θολά νερά του ποταμού, δίπλα από το μεγάλο χωριό που απλώνεται στον εύφορο κάμπο.
Μία μέρα ένα πολύ φτωχό αγόρι πού πουλούσε μικροπράγματα από πόρτα σε πόρτα για να πληρώνει τα εισιτήριά του για το σχολείο ένοιωσε πολύ πεινασμένο και στην τσέπη του δεν είχε παρά μόνο μερικές δεκάρες .
*Από το νέο βιβλίο: «ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΧΑΡΑ – Παύλου Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης»
«Ο Χριστός είναι η χαρά, το φως το αληθινό, η ευτυχία! Ο Χριστός είναι η ελπίδα μας! Η σχέση με τον Χριστό είναι αγάπη, ενθουσιασμός, λαχτάρα του βίου! Ο Χριστός είναι το παν! Είναι έρωτας αναφαίρετος. Ο έρωτας του Χριστού. Από εκεί πηγάζει η χαρά.
Μελετώντας τις πράξεις των Αποστόλων βλέπουμε ότι μέλημα των ένδεκα ήταν να συμπληρώσουν την χορεία των Δώδεκα και προς τούτο, αφού προέκριναν, δυο ικανούς άνδρες, έβαλαν κλήρο για να αφήσουν τον Θεό να επιλέξει τον άνθρωπο που θα αναλάμβανε την επισκοπή της έπαυλης του Ιούδα του Ισκαριώτη.
Συνήθως εμείς οι άνθρωποι όταν μας συμβαίνει κάτι κακό, όταν αντιμετωπίζουμε μια δοκιμασία ή βιώνουμε απόγνωση και αδιέξοδο, επικεντρωνόμαστε ακριβώς σ’ αυτό που μας κάνει τη ζωή δύσκολη με αποτέλεσμα η ζωή μας να γίνεται ακόμα πιο δυσάρεστη.
Κάποιος γέροντας αρρώστησε και δεν μπορούσε να φάει τίποτε. Μια μέρα ζήτησε από τον υποτακτικό του να πιει κάτι ζεστό. Εκείνος πήγε να του ζεστάνει λίγο αραιωμένο μέλι.
Είναι ένα από τα δραματικά γεγονότα της περιόδου των διωγμών κατά του Χριστιανισμού.
Ένα χειμωνιάτικο πρωϊνό ο περίφημος Ρουμάνος ασκητής Κλεόπας Ιλίε βρισκόταν στο Ιερό ενός μοναστηριακού Ναού και διάβαζε γονατιστός την ακολουθία της Θείας Μεταλήψεως.
π. Συμεών Κραγιόπουλος (†)
Δια μέσου των αιώνων όλοι οι άγιοι υπέστησαν πολλά και υπέμειναν πολλά. Όλα αυτά είναι συνυφασμένα με την πορεία μας στον δρόμο του Θεού και είναι μέσα στο όλο σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία μας.
Ο Άγιος Παΐσιος, όταν ήθελε να πάει να προσευχηθεί στην Παναγία, έκοβε λίγα αγριολούλουδα έξω από την καλύβη του και τα πήγαινε στην Εικόνα Της.
Ν η σ τ ε ύ ε ι ς ; Απόδειξέ το μέσα από τα έργα σου…
Ε ά ν δεις φτωχό, να τον ελεήσεις.
«Ήταν κάποτε ένας μορφωμένος άνδρας που επί οκτώ χρόνια παρακαλούσε το Θεό να του στείλει έναν άνθρωπο να τον διδάξει την αλήθεια. Και κάποτε που ένιωσε αυτή την επιθυμία πολύ έντονη, άκουσε τη φωνή του Θεού να του λέει:
Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ.κ. Σεραφείμ
Μακαρίζουμε και πάλι, μέσα στη λατρεία της Αγίας μας Εκκλησίας, μαζί με τις αγγελικές δυνάμεις και όλη τη χορεία των Αγίων, «την αειμακάριστον και παναμώμητον και μητέρα του Θεού ημών».
