Θα πλησιάσουμε το Θεό με ανεκλάλητη χαρά , για να είμαστε πάντοτε μαζί Του

«Όπως ακριβώς ο Υιός του Θεού έγινε άνθρωπος εξαιτίας της άμετρης φιλανθρωπίας Του, πέθανε ώς προς τη σάρκα, η οποία χωρίστηκε προσωρινά από την ψυχή της, όχι όμως από τη θεότητα, και ανέστησε το σώμα Του και το ανέβασε στον ουρανό με όλη τη δόξα Του, έτσι και εμείς οι πιστοί, όταν πεθάνουμε και χωριστούμε από τα σώματα μας, δεν πρόκειται να χωριστούμε από το Θεό. Κατά τη γενική ανάσταση θα πάρουμε τα σώματα μας και θα πλησιάσουμε το Θεό με ανεκλάλητη χαρά, για να είμαστε πάντοτε μαζί Του. Πρόδρομος μας υπήρξε ο αναστάς Ιησούς».

Να χαίρεσαι πού ή σταγόνα της πίκρας σου μοιάζει με τη θάλασσα της πίκρας του σταυρωμένου Κυρίου...

Ο άγγελος λέει στις μυροφόρες: “Ιησούν ζητείτε τον Ναζαρηνόν τον Εσταυρωμένον;”

Αυτό το “εσταυρωμένον”,λαμβάνει πλέον άλλη αξία και έτερο βαθύ νόημα.

Δεν ξέρω αν μπορώ να τον σηκώσω…Είναι στιγμές που τον νιώθω… ιδιαίτερα βαρύ

Είπε γέρων:
“Δεν ξέρω αν μπορώ να τον σηκώσω…!

Είναι στιγμές που τον νιώθω… ιδιαίτερα βαρύ.

Ο Θάνατος του Χριστού

Για τους περισσότερους ανθρώπους ο θάνατος είναι η έσχατη απόδειξη δουλείας.

Είμαστε ανίσχυροι απέναντί του. Μπορούμε να τον απομακρύνουμε, αλλά όχι να τον υπερβούμε.

«Πρόσθες αὐτοῖς κακά , Κύριε , πρόσ­θες αὐτοῖς κακά τοῖς ἐνδόξοις τῆς γῆς»

Εἶναι στίχος ποὺ τὸν ἀκοῦμε στὸ προοίμιο τῶν Ἀκολουθιῶν τοῦ Νυμφίου κατὰ τὴ Μ. Ἑβδομάδα.

Προτάσσεται πρὶν ἀπὸ τὸ κατανυκτικὸ τροπάριο «Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται», μαζὶ μὲ ἄλλους τρεῖς στίχους (Ἐκ νυκτὸς ὀρθρίζει τὸ πνεῦμά μου πρὸς σέ, ὁ Θεός – Δικαιοσύνην μάθετε, οἱ ἐνοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς -Ζῆλος λήψεται λαὸν ἀπαίδευτον καὶ νῦν πῦρ τοὺς ὑπεναντίους ἔδεται) καὶ ὅλοι μαζὶ ἀνήκουν στὴν περίφημη «ᾠδὴ» τοῦ προφήτη Ἡσαΐα.

Κυριακή των Βαΐων – Του † Μητροπολίτη Σουρόζ Αντώνιου Bloom

Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Σήμερα, τὴν ἡμέρα τῶν Βαΐων στεκόμαστε μὲ δέος καὶ θαυμασμὸ μπροστὰ σ’ αὐτὸ ποὺ συνέβη, στὸ πῶς οἱ Ἰουδαῖοι δὲν μπόρεσαν νὰ συναντήσουν τὸν Χριστό, γιατί τὸν συνάντησαν μὲ τὴν φαντασία ὅτι Ἐκεῖνος εἶναι ἕνας ἔνδοξος βασιλιὰς ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ ἀναλάβει τὴν ἐξουσία τώρα μὲ κάθε ἰσχύ, νὰ ἐπικρατήσει καὶ νὰ καταρρίψει τοὺς ἀλλόθρησκους, τοὺς Ρωμαίους ποὺ εἶχαν κατακτήσει τὴν χώρα τους, καὶ ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ ἐπανιδρύσει ἕνα Βασίλειο, ἕνα ἐπὶ γῆς βασίλειο τοῦ Ἰσραήλ.