Τὸ «Μολών λαβέ» ἔχει κάτι ποὺ στερεώνει ἠθικά, ἀλλὰ ἰδίως ἁγιοπνευματικά. Εἶναι μιὰ συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Συνέχεια, ποὺ ἑνώ θηκε μὲ τὸν Χριστιανισμὸ καὶ ἔγινε ἕνα ὡραῖο πρᾶγμα, ποὺ λέγεται Ρωμιοσύνη.
Κύριε ‘Ιησού Χριστέ, πού είσαι το γλυκό φως τής αγίας δόξας του αθανάτου, του ουρανίου, του αγίου, του μακάριου Πατέρα σου, τώρα πού φτάσαμε στη δύση του ήλιου και είδαμε το εσπερινό φως, υμνούμε τον Πατέρα, εσένα τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, τον ένα Θεό. Πρέπει σε κάθε ώρα και στιγμή να σε υμνούμε με καθαρές ψυχές και χαρούμενες φωνές, Υιέ Θεού, γιατί εσύ δίνεις τη ζωή και γι’ αυτό ο κόσμος σε δοξάζει.
Τὸ «Μολών λαβέ» ἔχει κάτι ποὺ στερεώνει ἠθικά, ἀλλὰ ἰδίως ἁγιοπνευματικά. Εἶναι μιὰ συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Συνέχεια, ποὺ ἑνώ θηκε μὲ τὸν Χριστιανισμὸ καὶ ἔγινε ἕνα ὡραῖο πρᾶγμα, ποὺ λέγεται Ρωμιοσύνη.
Ο Άγιος Σεραφείμ της Βίριτσα: «θεραπεύει έναν ολόκληρο θάλαμο καρκινοπαθών»
Η μητέρα μιας κοπέλας είχε καρκίνο και βρισκόταν στο νοσοκομείο. Ήταν σ’ ένα δωμάτιο μαζί με τους άλλους ασθενείς και περίμενε την εγχείριση. Πολύ σπάνια άνθρωπος έβγαινε ζωντανός απ’ αυτό το δωμάτιο.
Το Ψαλτήριο είναι το γνωστότερο βιβλίο στην λατρευτική ζωή της Εκκλησίας μας. Χρησιμοποιείται καθημερινά σε κάθε Ακολουθία (Εσπερινό, Όρθρο, Ώρες κλπ.), και, με την μορφή μεμονωμένων Ψαλμών ή στίχων, στην θεία Λειτουργία και στα υπόλοιπα Μυστήρια. Ολόκληρη η υμνολογία της Εκκλησίας μας στηρίζεται πάνω σε αυτό.