Πάει ένας τυφλός να εξομολογηθεί σε έναν γέροντα…

 

ΤΥΦΛΟΣ: – Γέροντα έχω πρόβλημα, πουλάω μικροπράγματα έξω στο δρόμο για να ζήσω, αλλά συνέχεια μια παρέα μικρών παιδιών μου τα κλέβουν και με χτυπάνε στο κεφάλι και γελάνε μαζί μου! Είμαι πολύ αμαρτωλός γέροντα για αυτό συμβαίνει αυτό!

Ο «γεροπόρνος» μοναχός

 

Μια από τις ωραιότερες ιστορίες του Λαυσαϊκού περιγράφει το βίο ενός μοναχού, που αφού εγκατέλειψε το μοναστήρι, δούλευε σαν φορτοεκφορτωτής στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας. Και όπως από κάθε λιμάνι, ούτε απ’ αυτό έλειπαν οι πόρνες.

Ο «μοναχός» δούλευε όλη την ημέρα, και το βράδυ ξόδευε όλα όσα κέρδιζε, «αγοράζοντας» την συντροφιά μιας πόρνης για όλη τη νύχτα.

Νίκα το κακό με το καλό

 

Νίκα το κακό με το καλό. Ο Βαγγέλης, βοσκός, ακαλλιέργητος, βλάστημος. Σ’ Εκκλησία δεν πατούσε, παρά μόνο τις χρονιάρες μέρες ή σε κανένα μνημόσυνο. Πάντα οπλοφορεί, βάζει τα πρόβατά του παντού κι απειλεί τους πάντες…

ΑΥΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΡΠΟΣ ΤΗΣ ΤΕΛΕΙΑΣ ΥΠΑΚΟΗΣ

 

Ένας αδελφός της συνοδείας λυπήθηκε τον μπαρμπα-Γιάννη τον ψαρά, που ζούσε κάτω στον αρσανά μόνος του σαν σκυλί και παρακάλεσε τον Γέροντα Ιωσήφ να τον περιμαζέψουν κοντά τους· αντάλλαγμα ηταν μια ψευτοβαρκούλα για να πιάνουν κανένα ψαράκι να τρώνε φρέσκο κι αυτοί σαν άνθρωποι πότε πότε. 

Πώς ο σατανάς αντιλαμβάνεται την νοερά προσευχή του ανθρώπου και απομακρύνεται απ’ αυτόν ;

 

Κάποιος νέος μοναχός είχε μία απορία:

”Πώς ο σατανάς αντιλαμβάνεται την νοερά προσευχή του ανθρώπου και απομακρύνεται απ’ αυτόν, εφόσον δεν έχει τη δύναμη να του διαβάσει το πνεύμα δηλ. δεν γνωρίζει το τι σκέφτεται ο άνθρωπος μέσα του”.

Επίσκεψη της Μάνας από την άλλη ζωή

 

Ο διάσημος Ρώσος ιερέας, Δημήτριος Ντούτκο, στο βιβλίο του «Στο Σταυροδρόμι» (Μόσχα 1994), παραθέτει ένα σχετικό περιστατικό, που του το ανέφερε μια μορφωμένη γυναίκα.

Να λοιπόν τι είναι το κουτσομπολιό.

 

Ήταν κάποτε μία κυρία η οποία προσήλθε με μετάνοια να εξομολογηθεί σε κάποιον ιερέα. Ο ιερέας την καλοδέχτηκε, έβαλε το πετραχήλι του και την παρότρυνε να αρχίσει να του λέγει τα λάθη της. Η γυναίκα κόμπιαζε.

Ένα λουλούδι και μια πεταλούδα.

 

Μια φορά κάποιος ζήτησε απ’ τον Θεό ένα λουλούδι και μια πεταλούδα.

Ο Θεός όμως αντί γι’ αυτά Του έδωσε ένα κάκτο και μια κάμπια.

Μια ΑΓΚΥΡΑ αλυσίδας προσευχών θα μας σώσει !

 

Μια ΑΓΚΥΡΑ 

αλυσίδας προσευχών 

θα μας σώσει!

Έχετε πάει στη θάλασσα να δείτε τα μεγάλα πλοία που έρχονται στο λιμάνι μας; Πως συγκρατιούνται αυτά μέσα στο λιμάνι; Από μια άγκυρα και από τα παλαμάρια. Εάν τα ζυγίσεις αυτά, δεν είναι τίποτα μπροστά στον όγκο και το βάρος των μεγάλων αυτών πλοίων. Και όμως μια άγκυρα δες πως συγκρατεί ένα ολόκληρο πλοίο! Δες ένα παλαμάρι, ένα σχοινί, πως συγκρατεί το πλοίο!

Ο Χριστός...ο πλούτος…η ζωή…

 

«Ποιον λυπήθηκε ο θάνατος για τα πλούτη του; Ποιος γλίτωσε από την αρρώστια εξ’ αιτίας των χρημάτων του;». Μεταξύ άλλων, τις παραπάνω σκέψεις εκθέτει ο Μ. Βασίλειος στον εξαίσιο του λόγο «Προς τους πλουτοῦντας».

Γιατί λες «Δόξα τω Θεώ»;

Δόξα τω Θεώ: Έξω βροχή, πλημμύρα. Άνθρωποι λίγοι αλλά βιαστικοί προσπαθούν να αποφύγουν τις ουράνιες στάλες νερού. Ο ήλιος έχει μέρες να φανεί. Τα φώτα του δρόμου δεν καίνε πια, σημείο ότι είναι ημέρα…μα είναι σαν να μην ξημέρωσε ποτέ.

«ευλογείτε και μη καταράσθε» και μη στέλνετε στον διάβολο !

Το περιστατικό του μοναχού Ιωσήφ

Στην Σκήτη του Αγίου Παντελεήμονος στο Κουτλουμούσι, ο μοναχός Ιωσήφ, θέλησε να επισκευάσει, στο πάτωμα της καλύβας του, ένα σανίδι που είχε σπάσει.

Γιατί νηστεύουμε Τετάρτη και Παρασκευή ;

Νηστεία : Ο μοναχός Γαλακτίων Ιλλίε, κοινοβιάτης στη μονή Συχάστρια της Ρουμανίας από το 1918, τηρούσε με ακρίβεια τη νηστεία. Αν δεν τελείωνε τον μοναχικό του κανόνα, δεν έτρωγε τίποτα.

Η αγάπη… (Εξαιρετικό)

Αγάπη: Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα τα συναισθήματα.

Εκεί, ανάμεσα στα υπόλοιπα, ζούσαν η Ευτυχία, η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη…

Είπε ο άγγελος: Μόνο αυτούς που κοπιάζουν, φροντίζω! (Μια διδακτική ιστορία)

Ένας υποτακτικός, νέος στην ηλικία και καταγόμενος από πλούσια οικογένεια, ανέβαζε από την θάλασσα μέχρι την καλύβα τους το φορτίο στην πλάτη.