Ο αββάς αυτός Θεόφιλος έλεγε: «Πόσο μεγάλο φόβο και τρόμο και δυσκολία θα νιώσουμε, όταν η ψυχή θα χωρίζεται από το σώμα!
Κύριε ‘Ιησού Χριστέ, πού είσαι το γλυκό φως τής αγίας δόξας του αθανάτου, του ουρανίου, του αγίου, του μακάριου Πατέρα σου, τώρα πού φτάσαμε στη δύση του ήλιου και είδαμε το εσπερινό φως, υμνούμε τον Πατέρα, εσένα τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, τον ένα Θεό. Πρέπει σε κάθε ώρα και στιγμή να σε υμνούμε με καθαρές ψυχές και χαρούμενες φωνές, Υιέ Θεού, γιατί εσύ δίνεις τη ζωή και γι’ αυτό ο κόσμος σε δοξάζει.
Ο αββάς αυτός Θεόφιλος έλεγε: «Πόσο μεγάλο φόβο και τρόμο και δυσκολία θα νιώσουμε, όταν η ψυχή θα χωρίζεται από το σώμα!
Πριν μιλήσεις για τα στραβά του διπλανού σου, εξέτασε τον εαυτό σου. Δες τα δικά σου χάλια, δες τα δικά σου λάθη, δες τις δικές σου αδυναμίες, δες τα δικά σου πάθη. Αλλά αυτό θέλει κότσια μάγκα μου… Είναι πιο εύκολο βλέπεις, να κατηγορείς τον άλλον. Πόσο μάλλον, όταν αυτός ο άλλος, δεν είναι μπροστά…
Δόξα στη φιλανθρωπία του Θεού, και δοξολογία στην αγαθότητά του, και προσκύνηση στην ευσπλαχνία του. Ποιος είναι τόσο οικτίρμων πατέρας; Ποιος είναι τόσο ελεήμων πατέρας; Και ποιος πατέρας αγαπά τόσο πολύ, όπως ο δικός μας Δεσπότης, ο οποίος αγαπά εμάς τους δούλους του;
Σύντροφος είναι, δάσκαλος, ο πρώτος αδελφός μας, ο πόνος όταν έρχεται «ο άλλος εαυτός μας».
Συζήτησέ τον θαρρετά, τι θέλει απ’ εσένα. Ερώτησέ τον να σου πει, θέλει πολλά ή ένα!!!
Γέρων Θαδδαίος Βιτόβνιτσα
Έχει τεράστια σημασία να υπάρχει κάποιος που να προσεύχεται πραγματικά μέσα στην οικογένεια. Η προσευχή προσελκύει τη Χάρη του Θεού και την αισθάνονται όλα τα μέλη της οικογένειας, ακόμα κι εκείνοι των οποίων η καρδιά έχει παγώσει. Πάντα να προσεύχεστε.
του πατρός Δημητρίου Μπόκου
«Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο Υιός του ανθρώπου». Ο Χριστός απέφευγε συνήθως να φανερώνεται στον κόσμο ως Μεσσίας, ως Υιός του Θεού. Όταν έκανε θαύματα, έδινε αυστηρή εντολή, «ίνα μη φανερόν ποιήσωσιν αυτόν».
Χρειάζεται να στρωθούμε και να δούμε τον εαυτό μας. Και μην πει κανείς: «Εγώ είμαι τακτοποιημένος». Μακάρι να είναι έτσι.
-Μάνα, Ταμάμα, που ήσουνα εσύ και σε βλέπω τώρα;
-Καλά Γέροντα, δε με είδες; Εχθές στον εσπερινό ήμουνα, σήμερα στη λειτουργία. Δε με είδες;
Περί λογισμών βλασφημίας (οι οποίοι είναι ανέκφραστοι)! Κανείς ας μη θεωρεί τον εαυτόν του αίτιο για τους λογισμούς της βλασφημίας. Ο Κύριος, ο οποίος είναι καρδιογνώστης, γνωρίζει καλά ότι δεν είναι ιδικά μας αυτού του είδους τα λόγια και οι σκέψεις, αλλά των εχθρών μας…
Ποια είναι η πραγματική αγάπη; Θα ρωτήσει κάποιος: και η αγάπη των γονέων προς τα τέκνα; Και η αγάπη του συζύγου προς την σύζυγο; Και η αγάπη του ανθρώπου προς την πατρίδα; Δεν είναι και αυτά αγάπη;
Ένας σύντομος ορισμός του ανθρώπου είναι: “ο με τους άλλους σκληρός”. Ένας σύντομος ορισμός του καλού ανθρώπου: “ο με τους άλλους επιεικής”. Κι ένας σύντομος ορισμός του Αγίου: “ο και σκληρός και επιεικής όταν και όπου πρέπει”.
Τι πρέπει να προσέχει ο κάθε χριστιανός, όταν παραμονεί ο διάβολος; Η άγνοια, ο εγωισμός και η αμαρτωλή ζωή είναι οι κυριότεροι λόγοι για τους οποίους πολλοί χριστιανοί δεν εξομολογούνται.
Οι ‘Άγιοι της Εκκλησίας μας, που υπήρξαν οι κατεξοχήν προσευχόμενοι άνθρωποι, μας έχουν παραδώσει την ιερή τους εμπειρία με τρόπο εκφραστικό και κατηγορηματικό. Η προσευχή, μας λένε, είναι ανύψωση του νου στον Θεό και συνομιλία μαζί Του.
«Ετοίμη η καρδία μου, ο Θεός, ετοίμη η καρδία μου (Ψαλμ. 56, 8).
Αδελφοί μου, είναι μακάριος όποιος μπορεί να πει αυτά τα λόγια στον Κύριό Του! Μακάριος, εκείνος που η καρδιά του είναι εντελώς έτοιμη, να ακολουθήσει το θέλημα του Θεού!
Ρώτησαν κάποτε έναν Άγιο τι φοβάται ο διάβολος;
Τρία πράγματα λέει φοβάται.
Αυτό που φοράτε, αυτό που πλύνεστε και αυτό που τρώτε.
Φοβάται δηλαδή τον Σταυρό, φοβάται το Άγιο Βάπτισμα και φοβάται την Θεία Κοινωνία.
Ποιος είναι λοιπόν ο Χριστός; Ο Χριστός είναι αγάπη. Δεν έχει αγάπη, είναι αγάπη.
Και απ’ την άλλη μεριά, σέβεται απόλυτα την ελευθερία μας. Μας έπλασε από αγάπη, αλλά μας έπλασε τόσο ελεύθερους, ώστε να μπορούμε να πούμε «όχι» ακόμα και στον Θεό.